Książka: Księga o ludziach i zwierzętach

Miniaturowa książeczka, którą przez ponad trzydzieści lat leżakowania na bibliotecznej półce wypożyczyło zaledwie parę osób - dzięki czemu, choć nasiąkła kurzem, a papier pożółkł, trzyma się nieźle - mieści w sobie kilkanaście opowiadań, będących w większości reminiscencjami Munthego z okresu jego studiów medycznych i pierwszych lat pracy, a także z odbywanych w tamtych czasach (tj. pod koniec XIX wieku) podróży. Uderza w nich zwłaszcza troska, z jaką autor i narrator w jednej osobie pochyla...

Powiadają, że miłość do ludzi jest największą z cnót. Wielbię tę cnotę i nie wątpię, że jest ona cechą ludzi szlachetnych. Jednakże moja dusza jest mała, myśli przyziemne i zmuszony jestem wyznać, że im dłużej żyję, tym dalej odchodzę od tego wzniosłego ideału. Skłamałbym, gdybym twierdził, że kocham ludzkość. Natomiast kocham zwierzęta, gnębione, wzgardzone zwierzęta, i nie dbam o to, czy ludzie wyśmiewają się ze mnie, kiedy mówię, że zgodzę się lepiej ze zwierzętami niż z większością ludzi. ...