Książka: Nie i Amen

Prof. dr teol. Uta Ranke-Heinemann urodziła się w 1927 roku w Essen. Ojciec Jej, doktor prawa, Gustav Heinemann, był w latach 1969-1974 prezydentem Republiki Federalnej Niemiec. W 1954 wyszła za mąż za Edmunda Rankego; obecnie jest matką dwóch dorosłych synów Johannesa i Andreasa. Po ukończeniu w roku 1947 gimnazjum i zdaniu z wyróżnieniem matury, Uta Ranke-Heinemann do 1953 studiowała teologię ewangelicką w Oxfordzie, Bonn, Bazylei i Montpellier. W roku 1953 przeszła na katolicyzm, studiując odtąd teologię katolicką w Monachium. W 1954 uzyskała doktorat i jako pierwsza kobieta na świecie habilitowała się w 1969 r. z teologii katolickiej. Wykładała na różnych uczelniach.

Jako pierwsza i jedyna kobieta otrzymała w 1970 roku profesurę i katedrę teologii katolickiej na uniwersytecie w Duisburgu, a potem w Essen, gdzie wykładała Nowy Testament i Starożytną Historię Kościoła.

Za krytykę Kościoła i interpretowanie dziewiczego poczęcia Marii wyłącznie z teologicznego, a nie z biologicznego punktu widzenia, została pozbawiona katedry. Z końcem 1987 roku na tym samym uniwersytecie objęła niezależną od Kościoła Katedrę Historii Religii.

Poza pracą naukową Uta Ranke-Heinemann zaangażowana była w wiele projektów związanych z rozwojem państw trzeciego świata i pomocą humanitarną. Jeździła do Wietnamu północnego, Indii, Kambodży i Moskwy.

W mediach wywołała wiele kontrowersyjnych dyskusji. Występowała przeciwko "pesymizmowi seksualnemu" i ostro krytykowała Kościół, odnoszący się nietolerancyjnie do małżeństw mieszanych. Krytyką pism Albertusa Magnusa "Frauenfeind und Antijudaist" ("Wróg kobiet i antysemita") doprowadziła do ostrych kontrowersji z zakonem dominikanów. Słynna jest głównie ze swych odważnych tez dotyczących dziewiczego poczęcia Marii.

Uta Ranke-Heinemann jest autorką wielu publikacji i książek. Szczególnie dwa tytuły: "Nein und Amen" ("Nie i Amen") oraz "Eunuchen für das Himmelreich" ("Eunuchy do raju", w przygotowaniu w A.W. URAEUS) zwróciły uwagę całego świata. Przetłumaczono je na wiele języków i wydawano jako wielonakładowe bestsellery.


[Agencja Wydawnicza URAEUS, 1994]

Mała Teresa z Lisieux (zm. w 1897 roku) pisze w swojej autobiografii: "A przede wszystkim życzyłabym sobie zostać męczennicą! Męczeństwo! Było to marzenie mojej młodości i to marzenie w mojej malutkiej karmelitańskiej celi przybierało na sile. Nie tęsknię do jednej odmiany męczeństwa. Żądam dla siebie wszystkich. Podobnie jak Ty... mój boski Oblubieńcu, chciałabym być chłostana i ukrzyżowana... Tak, jak uczyniono to św. Bartłomiejowi, chciałabym, aby obdarto mnie ze skóry; a podobnie jak to uczy...