Książka: Podróż w stronę czerwieni

Fascynująca powieść drogi. Trzy przyjaciółki. Każda znalazła się właśnie na życiowym zakręcie. Zakończenie wieloletniej pracy w korporacji, rozpadające się związki, marzenia o miłości i pytania o własną tożsamość - z tym muszą się zmierzyć. Na razie postanawiają oderwać się od codzienności i wyruszają w podróż po Europie śladami tajemniczej młodopolskiej poetki Marii Komornickiej. Odwiedzają Grabów nad Pilicą, gdzie się urodziła, spędzają kilka letnich dni w niezwykłej Brugii i docierają do Paryża. W końcu nowo odkryta namiętność prowadzi je aż do gorącego Marrakeszu.

Tragiczny życiorys genialnej i zapomnianej Marii staje się punktem odniesienia dla współczesnych problemów przyjaciółek i jest dla nich pomocą w poszukiwaniu własnych życiowych ścieżek.


"Bohaterki intrygującej książki Sylwii Zientek fascynuje tajemniczy życiorys Marii Komornickiej, zwłaszcza zaś jej symboliczna przemiana w mężczyznę. Podróżując śladami poetki, odkrywają siebie. Książka jest kolejnym ważnym wkładem w przywrócenie tej doskonałej pisarce z przełomu wieków należytego miejsca w kulturze, a zarazem stanowi impuls do refleksji nad tożsamością współczesnych kobiet".

Brygida Helbig-Mischewski, pisarka, autorka książek o Marii Komornickiej, m.in. "Strącona bogini" i "Ekscentryczna Mary" (w przygotowaniu)


"Odbiję łódkę od brzegu -
Popłynę
Między toń i niebo sine
W głębinę
Widnokręgów - -
Chwycę się promieni w biegu
Słonecznych -
Szlakiem dróg w szafirze mlecznych
Popłynę -

Oderwę stopy od ziemi -
Polecę
Łukami nieba jasnemi,
Co świecą
Tęczami,
W ślad za gwiazdami złotemi,
Ze łzami
Zachwytu, szczęścia i żalu
Polecę".

Maria Komornicka


Sylwia Zientek, absolwentka prawa na Uniwersytecie Warszawskim, autorka powieści obyczajowych ("Próżna", "Złudzenia, nerwice i sonaty") oraz historycznych ("Miraże"). Fascynują ją życiorysy artystów, które opisuje na blogu (zientek.blog.pl). Pasjonatka malarstwa, muzyki i historii Warszawy. Mieszka w Wilanowie z mężem, trójką dzieci i królikiem.


[Muza SA, 2016]

Na myśl o rozstaniu czuję przypływ paniki, niemal tak wielki jak na myśl o nieistnieniu po śmierci. Powtarzam sobie truizmy, że miłość jest niezrozumiała, nie poddaje się racjonalnym próbom jej wygaszenia. Dlaczego akurat ten człowiek rozpalił we mnie uśpione namiętności, dlaczego teraz? Może wszystkim sterują hormony, przy niewielkim udziale uaktywniających się w danej sytuacji tęsknot i niespełnionych pragnień, które odżywają w sprzyjających warunkach? Może umysł działa pod wpływem doznań, jak...