Książka: Zamieć

Tak słabej powieści, jak "Zamieć" Folletta nie czytałem już chyba dawno! Rzecz jest tak sztuczna, tak przeładowana sztucznymi, dziwnymi postaciami brnącymi przez równie sztuczną fabułę, że momentami miałem wrażenie, iż nie napisał tego ten sam Follett, którego chociażby "Igłę" połknąłem onegdaj jednym haustem! W czym rzecz zatem? Laboratorium zajmujące się produkcją szczepionek przeciwko zabójczym i niebezpiecznym wirusom i grupa ludzi, którzy wykradają z niego Madobę, najbardziej niebezpiec...

Popularny autor powieści sensacyjnych i tym razem napisał thriller, który czyta sie jednym tchem. Walka, aby nie rozprzestrzenił się straszny wirus wykradziony z laboratorium w Szkocji, zaczyna się w wigilię Bożego Narodzenia, wraz z tytułową zamiecią. Ale jest i wątek psychologiczny. Najbardziej dramatyczne sceny rozgrywają się w domu mikrobiologa, gdzie zgromadzona jest cała rodzina. Przeciwko terrorystom wystapi piękna była policjantka, zakochana w uczonym.

Oxenford Medical, niewielka szkocka firma farmaceutyczna założona przez znanego mikrobiologa Stanleya Oxenforda, prowadzi badania nad zabójczymi wirusami, poszukując skutecznych szczepionek. Od pozytywnego wyniku testu nowego leku antywirusowego zależy jej ekonomiczna przyszłość. Toni Gallo, była policjantka odpowiedzialna w Oxenford za bezpieczeństwo, ma poważny problem: jeden z laborantów doprowadził do skażenia; niebezpieczny wirus wydostał się na zewnątrz i całej okolicy może grozić epidemia. Tymczasem nad firmą zbierają się kolejne czarne chmury - grupa zdecydowanych na wszystko napastników wdziera się do pilnie strzeżonego laboratorium i wykrada próbki najgroźniejszego z wirusów - Madoby - zdolnego zabić miliony ludzi. Kiedy gigantyczna zamieć śnieżna uniemożliwia im ucieczkę, szukają schronienia w położonej na odludziu, należącej do Stanleya posiadłości; terroryzują domowników. Odcięci od świata, Stanley i jego goście mogą liczyć tylko na siebie... i Toni, jedyną osobę, która domyśla się prawdy...

[Albatros, 2005]