Książka: Zabić ptaka

40. Niemcewicz od przodu i tyłu (5,0) Oj dostało się Kluchosławowi, dostało. Ta z pazurem napisana książka jest bowiem nie tyle biografią Juliana Ursyna Niemcewicza (zresztą kończącą się na jego wyjeździe do Ameryki), a wielką panoramą Polski epoki Stanisławowskiej. Świetny, prześmiewczy styl sprawia, że czyta się migiem, a fakty historyczne "same wlatują do głowy". Próbkę umieściłem tu: Na Trzeciego Maja 41. Wielki książę: Z dodaniem rozważań o istocie i przymiotach ducha polskiego (5,0) K...

Książka Zabić ptaka jest z jednej strony zupełnie różna od czytanej przeze mnie wcześniej Śniła się sowa , choć obie wrzuciłem do schowka naraz.* Nie ma tu ciemnoty wiejskiej, nie ma znęcania się fizycznego, szczególnie nad zwierzętami, właściwie nic bardzo odbiegającego od tego, co można (było) zobaczyć na co dzień na własnym podwórku się tu nie zdarza... "Zabić ptaka" to właściwie książka młodzieżowa, opowieść ze schyłkowego peerelu, o rodzinie, w której matka jest jedynie "robolem", pogardzan...

(Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

Zastanawiam się nad tym ptakiem, który mieszka w każdym z nas i chce wzbić się w przestworza. Nie wierzę w to. Sądzę, że niektórzy z nas uśmiercili swoje ptaki. Nawet nie wiem, czy je kiedykolwiek mieli. Autorka czyni założenie, że tak. Czy ptak jest ważny? Dla mnie tak. Czy przyczynia się do dobrostanu jednostki - to zależy. Niektórzy czują się lepiej bez ptaków, tak mi się wydaje. Czy lepiej mieć w sobie ptaka, czy lepiej go nie posiadać, nie stworzyć mu warunków do wzrostu, ignorować i nie sł...