Książka: Skoruń

Ma niewiele lat i opinię lenia, łobuza, nicponia. Jak to mówią w jego wiosce: skorunia. Mieszka na uboczu, gdzieś na Sandomierszczyźnie, nad Wisłą, która czasem niebezpiecznie podchodzi pod wały, z ojcem sadownikiem, konstruktorem, ateuszem, buntownikiem nie wiadomo przeciw komu, i matką, żywą świętą. Są lata 80. XX wieku; parę lat wcześniej ojciec brał udział w konspiracji, dwadzieścia lat temu sąsiednią wieś spustoszyła nie do końca wyjaśniona powódź, czterdzieści minęło od nie do końca zapomnianej wojny. Skoruniem nikt się nie przejmuje, bo to jeszcze niby dziecko, ale on swoje wie, patrzy i słucha uważnie, wtyka nos w dorosłe sprawy i czuje, że zaczyna się życie: dopiero chłopięce, ale już groźne, niepojęte, czarowne.
Skoruń to siedem opowieści o ziemi, rzece i robocie, o tęsknocie za nieznanym, o radosnym i lękliwym żegnaniu się z dzieciństwem i o olśnieniach, jakie przynosi inicjacja.

Skoruń jest napisany barwnie, zmysłowo, z doskonale skonstruowanymi postaciami zarówno pierwszego, jak i drugiego planu.
Jerzy Jarzębski, krytyk, historyk literatury

Maciej Płaza - doktor humanistyki, autor książki o Stanisławie Lemie, tłumacz literatury anglojęzycznej, laureat nagrody "Literatury na Świecie" za przekład opowiadań H.P. Lovecrafta.

[W.A.B., 2015]