Książka: Mój Michał

„Wszelkie udawanie nie zda się na nic. To jak z przykrótką kołdrą – próbujesz nakryć nogi, wystaje głowa, próbujesz schować głowę, wyglądają nogi: człowiek stosuje sprytny fortel, aby coś ukryć, nie czując, że jego fortel odsłania zarazem jakąś przykrą prawdę. Z drugiej zaś strony, naga prawda niszczy wszystko, nic nie budując. Cóż zatem pozostaje, tylko patrzeć i milczeć”*. Takie jest małżeństwo Chany i Michaela – pełne po brzegi milczenia. To milczenie wylewa się z każdego dnia i potęguje s...

Określenie powieści Amosa Oza w ten sposób zachęciło mnie do sięgnięcia po nią. Bardzo wysoko bowiem cenię sobie Flaubertowski pierwowzór. Cóż, mylne bywają czasem noty wydawców. W zasadzie "Mój Michał" niewiele ma wspólnego z wielką powieścią realistyczną z początku dziewiętnastego wieku. Niemniej to nie stawia książki Oza na straconej pozycji. Narratorką jest Hanna Greenbaum-Gonen - żona popularnego geologa. Z jej ust poznajemy losy jej i Michała - od momentu, kiedy szczęśliwy przypadek...

Jerozolima, lata pięćdziesiąte. Hanna poślubia Michała Gonena, młodego naukowca. Wspólnie zaczynają walkę o szczęście, walkę przede wszystkim z sobą, z życiem, które tak różni się od świata fantazji. Hanna zaczyna zadawać sobie odwieczne pytanie: "Dlaczego nam właśnie nie wyszło?"

"Mój Michał" to powieść o życiu przeciętnym, takim, jakich wiele, gdyby nie to, że akcja jej toczy się w mieście na "beczce prochu", w Jerozolimie, w Izraelu.

Powieść Amosa Oza (ur. 1939) zyskała sobie szeroki rozgłos światowy. Od chwili ukazania się w 1968 roku została przetłumaczona na dwanaście języków, krytycy nazwali ją izraelską "Madame Bovary", a jej autor wszedł na trwałe do kanonu literatury.

[Czytelnik, Warszawa 1991]