Książka: Niedole cnoty

Powieść markiza de Sade, uznawanego za pornografa i zboczeńca, udowadnia, jak powierzchowna jest to ocena. Trzeba przyznać, że jest to mocny utwór, nie stroniący od pornografii i brutalności, ale elementy te są kluczowymi aspektami przy ukazywania upadku człowieka. De Sade z dużą starannością wnika w naturę człowieka, odziera ją z masek. Autor snuje opowieść o dwóch siostrach, z których jedna wybrała drogę rozpusty, a druga drogę cnoty, pierwsza opływa w dostatki, a druga jest poniżana i boleśni...

Justyna, tytułowa bohaterka powieści, kieruje się w życiu zasadą, by postepować uczciwie, miłościwie i cnotliwie. Niestety, im bardziej stara się realizować w praktyce te zasady, w tym gorsze tarapaty popada. Przeżywa wiele strasznych przygód, trafiając w ręce różnego pochodzenia libertynów, okrutnych mnichów, handlarzy niewolników itp. Ludzie ci starają się ją przekonać słowami i czynami, że uczciwość i cnota w realnym świecie nie mają racji bytu, bohaterka zaś próbuje się im przeciwstawić. ...

Książkę oceniam nieco wyżej niż inne pozycje autora, na równi z "Juliettą", gdyż właśnie w tych dwóch książkach zawarta jest myśl autora, bardziej wyrazista niż w "120 dniach" czy zbiorach opowiadań. Dlatego też oceną nie jest 4 jak w wypadku pozostałych lecz 5. Tak samo 5 dałbym za "Juliettę". Tak samo jak przy innych pozycjach podkreślam, że książka nie jest przeznaczona dla każdego odbiorcy.

To jedyna książka Markiza de Sade, jaką przeczytałam. I myślę, że będzie ona również ostatnią. Jest ciężka. Kiedy czytam, wyobrażam sobie to, co jest opisane, słowa zmieniają się w mojej głowie w obrazy. W tym przypadku wyobraźnię trzeba wyłączyć, inaczej nie da się przebrnąć przez te brutalne, pornograficzne (bo erotyką nie można tego nazwać) sceny. Z kolei filozofia de Sade'a jest niesamowicie przemyślana, to, w jaki sposób tłumaczy, dlaczego każda ludzka (a raczej męska, bo tutaj człowiekiem ...