"Bukareszt to wino i skrzypce orkiestry cygańskiej, to ruszt, na który rzucono mititei, kiełbaski z mielonego mięsa, znane na całym obszarze dawnych wpływów otomańskich. Warszawa to kotlety z patelni, to wódka i piwo, śledzie i kiszone ogórki. Bukareszt to cujka, oliwki, ser owczy. [...] Warszawa to herbata, wieczorne rozmowy w kuchniach, kałuże na pustych chodnikach".
Warszawa i Bukareszt. Miasta na rozdrożu. Położone w Innej Europie, czyli w niedookreślonej przestrzeni pomiędzy Wschodem a Zachodem. Oba miasta obdarzano mianem "małego Paryża”, lecz oba również umieszczano w "Azji". Pisano o "skrzyżowaniu Siczy kozackiej z bulwarem Saint-Germain", o "ostatniej placówce Zachodu, pierwszym porcie Orientu".
Błażej Brzostek, przytaczając liczne, nieraz zaskakujące narracje przyjezdnych i mieszkańców, opowiada o dwóch stuleciach historii Bukaresztu i Warszawy. Pisze o miastach, które zatracały swój charakter na rzecz obcych wzorców, by potem znów poszukiwać własnej tożsamości. O dziwnych Paryżach Innej Europy, posądzanych o nijakość, ulegających wpływom, broniących swej oryginalności.
Błażej Brzostek (1977), historyk specjalizujący się w dziejach społecznych, pracuje w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Członek redakcji czasopisma "Mówią Wieki". Autor książek "Robotnicy Warszawy. Konflikty codzienne (1950–1954)" (2002), "Za progiem. Codzienność w przestrzeni publicznej Warszawy 1955–1970" (2007), za którą otrzymał nagrodę KLIO oraz Nagrodę Historyczną "Polityki", oraz "PRL na widelcu" (2010).
[W.A.B., 2015]