Książka: Jaśnie pan

Pana Cabré już znamy. To znaczy: ja znam. Nie wiem, skąd we mnie ten nawyk wypowiadania się za innych, ale faktycznie istnieje spore prawdopodobieństwo, a nawet pewność, że nie tylko ja jestem z z nim zaznajomiony. "Wyznaję", które ukazało się w polskim przekładzie kilka lat temu, zrobiło wrażenie na czytelnikach (tak, na mnie również), więc nie powinno szczególnie dziwić, że wydawnictwo Marginesy poszło za ciosem i zaczęło wygrzebywać z szuflady jego wcześniejsze dzieła. Bo późniejszych na razi...

Recenzent: Katarzyna Julke-Bogacka Od początku lektury "Jaśnie pana" Jaume Cabrégo nie sposób oprzeć się skojarzeniom z "Procesem" Kafki. Oto Józef K., w tym przypadku młody poeta Andreu, niespodziewanie dla siebie samego zostaje aresztowany i skazany na śmierć. Wiemy za co – za zabójstwo słynnej śpiewaczki, Słowika z Orleanu, która właśnie odwiedziła Barcelonę. Wiemy też, że z całą pewnością nie zawinił. System prawny rządzi się jednak swoimi prawami, nie zawsze "prawymi", jest bezduszny...

Z jaką łatwością spada się ze szczytów władzy na dno piekła zniesławienia! Jak szybko pełnia życia może stać się igraszką śmierci!


Barcelona, koniec 1799 rok. W pokoju hotelowym zostaje znaleziona śpiewaczka, słowik z Orleanu, z poderżniętym gardłem i nożem wbitym w serce. Oskarżenie pada na młodziutkiego poetę, który spędził w jej pokoju namiętne chwile, ostatnie w jej życiu.

Ciąg niefortunnych wydarzeń splecie ze sobą losy poety i romantyka z losami wszechwładnego sędziego Massó, prezesa Sądu Królewskiego w Barcelonie, człowieka ogarniętego obsesją władzy, zafascynowanego astronomią, a także, na nieszczęście dla siebie, urodą młodych kobiet.

Jaume Cabré wiernie odtwarza klimat epoki i powołuje do życia wiele postaci, wplątanych w sieć namiętności i intryg, korupcji politycznej i walki o władzę.


"Jaśnie pan" to przełomowa powieść w karierze literackiej katalońskiego pisarza, pierwsza przyjęta z entuzjazmem przez czytelników i z uznaniem przez krytykę. Dzięki niej Jaume Cabré otrzymał Hiszpańską Nagrodę Literacką oraz szereg nagród katalońskich, jak Premi Joan Crexells, Crítica Serra d'Or, nagrodę czytelników pisma "El Temps" i nagrodę Prudenci Bertrana, przyznawaną przez czytelników i krytyków.


Jaume Cabré (ur. 1947) pozycję jednego z największych współczesnych pisarzy europejskich osiągnął dzięki takim tytułom, jak "Głosy Pamano" (2004) czy "Wyznaję" (2012) - ta druga powieść stała się prawdziwym wydarzeniem literackim. Cabré ma w dorobku scenariusze filmowe i telewizyjne.

[Marginesy, 2015]