Znaczące miejsce w bogatym dorobku Jarosława Marka Rymkiewicza zajmuje eseistyka, by wspomnieć choćby o cyklu mickiewiczowskim ("Żmut", "Baket", "Kilka szczegółów", "Do Snowia i dalej", "Głowa owinięta koszulą"). Eseje poświęcone literaturze XIX wieku zachwycają swoistym językiem wyobraźni, kunsztem pisarskim, erudycją oraz dowcipem. Poeta sięga do przeszłości, by zaprosić czytelnika na spotkanie z naszymi Wielkimi Duchami - Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim czy Aleksandrem Fredrą. Im też dedykuje swoje prace.
Do rąk czytelników trafia trzecie, poprawione wydanie książki "Juliusz Słowacki pyta o godzinę", jak przewrotnie stwierdził sam autor - "dygresyjny poemat" czy też "naukowy poemat" poświęcony tzw. okresowi mistycznemu w życiu i twórczości romantyka. Pierwsze wydanie ukazało się w 1982 roku, kolejne w roku 1989. Kilkanaście lat później poeta poświęcił wieszczowi esej biograficzny, "powieściową encyklopedię" - "Słowacki. Encyklopedia" (Sic!, 2004).
Choć stawiamy pomniki naszym Wielkim Duchom, te Duchy nie żyją, bo żyć nie mogą, w kamieniu, w brązie, w metalu pomników. Żyją wśród nas, obcując z nami, rozmawiając z nami, śmiejąc się i płacząc z nami. Śmiejąc się z siebie i z nas, płacząc nad sobą i nad nami. Życie ich, nieśmiertelność ich na tym i tylko na tym się zasadza: że żyją wśród nas, że rozmawiają z nami. Ta rozmowa między żywymi i zmarłymi jest warunkiem istnienia, warunkiem życia naszych Wielkich Duchów. I jest warunkiem naszego istnienia. Żyjemy o tyle, o ile zdołamy się skomunikować z naszymi zmarłymi: bo żyjemy tak, jak oni tego pragną, jak oni sobie życzą, jak oni nam każą. I oni, nasi zmarli, żyją o tyle, o ile zdołają skomunikować się z nami: bo żyją tak, jak my sobie życzymy, jak my pragniemy, jak my im każemy. Mówiąc inaczej: rozmowa między nami a naszymi Wielkimi Duchami jest niezbędnym i wystarczającym warunkiem istnienia naszej kultury.
Jarosław Marek Rymkiewicz (ur. 1935) - poeta, eseista, historyk literatury. Najbardziej znane spośród jego tomów poetyckich to: "Them regium" (1978), "Ulica Mandelsztama" (1983), "Moje dzieło pośmiertne" (1993), "Znak niejasny, baśń półżywa" (1999). "Zachód słońca w Milanówku" (Sic! 2002). Autorski wybór swoich wierszy ogłosił w tomie "Cicho ciszej. Wybrane wiersze z lat 1963-2002 (Sic! 2003). Wydał wiele książek eseistycznych, w tym oryginalne "powieściowe encyklopedie" o życiu i dziełach Bolesława Leśmiana i Juliusza Słowackiego: "Leśmian. Encyklopedia" (Sic! 2001) i "Słowacki. Encyklopedia (Sic! 2004), wieloksiąg o Adamie Mickiewiczu "Jak bajeczne żurawie" ("Żmut", "Baket", "Kilka szczegółów", "Do Snowia i dalej", "Głowa owinięta koszulą") oraz tzw. tetralogię polską - podejmując temat Insurekcji Kościuszkowskiej "Wieszanie", poświęcone Powstaniu Warszawskiemu "Kinderszenen", powracającego do czasów złotej polskiej wolności "Samuela Zborowskiego" oraz "Reytan. Upadek Polski", będący symboliczną opowieścią o zdradzie, upadku Polski i zakończeniu dziejów Rzeczypospolitej. Ogłosił dwie powieści: "Rozmowy polskie latem 1983 roku" (1984) i "Umschlagplatz" (1988) oraz przekłady z poetów angielskich (m.in. T.S. Eliot. W. Stevens, W.B. Yeats, W.H. Auden), rosyjskich (Mandelsztam) i hiszpańskich (Calderon, Lorca); napisał cztery komedie. Wybór jego wywiadów, zatytułowany "Rozmowy polskie w latach 1995-2008", ukazał się w roku 2009. Jarosław Marek Rymkiewicz jest laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1967), Nagrody im. Stanisława Vincenza (1984), Nagrody Literackiej im, Józefa Mackiewicza (2008). Mieszka w Milanówku.
[Sic!, 2014]