Książka: Miasteczko, w którym czas się zatrzymał

Uwielbiam twórczość czeskiego pisarza i każda "nowa" książka JEGO czy też o NIM, to dla mnie wielka radość. I oprócz tej radości "Miasteczko" jest jednak rozczarowaniem. Początek żywcem wyjęty z tomu "Taka piękna żałoba", bezustannie powracające motywy z "Postrzyżyn", końcówka nawiązująca do "Skarbów świata całego", albo, jeśli kto woli, do "Milionów arlekina". I z tego właśnie wynika moje pogubienie. Otóż "Miasteczko" było pierwsze w stosunku do wymienionych wyżej dzieł, tyle że bez szans na "p...

"I dobrze, pomyślał tatuś, wszystko wraca do swych początków, teraz widzę, że czas naprawdę się zatrzymał i nowy czas naprawdę się rozpoczął, lecz ja mam klucz jedynie do starych czasów, a do nowych mi go odmówiono i w nowym czasie żyć już nie mogę, gdyż należę do czasu starego, który umarł. Tak rozmyślając, tatuś wszedł na most i gdy ujrzał beżowy browar tam na końcu przedmieścia, nachylił się nad rzeką i wpatrywał się w płynącą wodę. I zdjął czapkę oficera żeglugi wielkiej, sławną czapkę stryja Pepina, i ta czapka oficera żeglugi wielkiej zdawała się symbolizować stare złote czasy, i nie tylko stryja Pepina, ale także tatusia".

Bohumil Hrabal

[Czuły Barbarzyńca Press, 2015]