Książka: 49 opowiadań

Twórczość Ernesta Hemingwaya oparta jest w dużej mierze na materiale autobiograficznym. Z nielicznymi wyjątkami także bohaterowie "49 opowiadań" mają cechy autoportretu. Pisarstwo Hemingwaya jest bardzo subiektywne. Poruszał on tylko te aspekty ludzkiej egzystencji, które poznał sam w swym barwnym, pełnym rozmachu i fantazji życiu.

Hemingway urodził się w Oak Park koło Chicago w 1899 r. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął pracę dziennikarską. W 1918 r. zgłosił się jako ochotnik do amerykańskich kolumn sanitarnych i wyjechał do Włoch. Ciężko ranny wrócił do USA. W 1921 r. był znów w Europie. Przebywał głównie w Paryżu, biorąc udział w życiu międzynarodowej cyganerii artystycznej. W 1928 r. osiadł w Key West na Florydzie. W 1937 r. przybył jako korespondent wojenny do Hiszpanii i aktywnie zaangażował się w walce przeciw faszystowskiej rebelii. W 1941 r. osiadł pod Hawaną na Kubie. Uczestniczył w wydarzeniach II wojny światowej, m.in. jako dowódca samodzielnego oddziału zorganizowanego przez siebie w 1944 r. we Francji. Przez całe życie z pasją oddawał się myślistwu i rybołówstwu. W 1959 r. zamieszał w Ketchum w stanie Idaho, gdzie zmarł w 1961 r. śmiercią samobójczą.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987]

Z trudem przebrnęłam przez tę książkę... niestety, twórczość Ernesta Hemingwaya zupełnie mi nie odpowiada, i w tym miejscu z góry przepraszam wszystkich jego sympatyków ;). Podziwiam w nim tylko kunszt szczegółu i odwagę, że potrafił podzielić się z czytelnikiem elementami biografii... "Stary człowiek przy moście", "W Michigan", "Pan i pani Elliot", "Wzgórza jak białe słonie" a także "Kanerek" - tylko tych opowiadań nie zapomnę!!!