Książka: Śpiewaj ogrody

Ze "Śpiewaj ogrody", nową powieścią Pawła Huellego, jest jak z rockiem progresywnym. Jeżeli ktoś uważa, że grupy pokroju Marillion, IQ, Porcupine Tree, King Crimson (z konieczności ograniczam wyliczankę do zaledwie czterech wartościowych zespołów) nadprodukują dłużyzny, serwują kiepskie banały i są, najogólniej stwierdzając, miałkie, powtarzalne i mało odkrywcze, to niech "dosłucha", poczuje, popłynie ze świetnymi pomysłami fabularnymi (vide albumy koncepcyjne wymienionych zespołów). Oczywiście,...

Za każdym razem, kiedy kończę czytać jakąś książkę Pawła Huellego, utwierdzam się w przekonaniu, że to jeden z najlepszych żyjących polskich pisarzy. Za tworzoną przez niego literaturą stoi znakomity warsztat – tu wszystko jest doskonale przemyślane, przestudiowane, precyzyjne. Mało komu chce się jeszcze dzisiaj tak pisać, w duchu tradycji realistycznej. Nie inaczej jest z najnowszą powieścią. „Śpiewaj ogrody” zaczynają się w miejscu, w którym kończyło się jego opowiadanie – „Przeprowadzka” (wie...

Greta przeczuwała, jak to wszystko się skończy. Obsesja jej męża na punkcie niedokończonej opery Wagnera. Mrożący krew w żyłach pamiętnik pewnego Francuza, poprzedniego właściciela domu. Wojna. I dzień, w którym Rosjanie zajęli jej miasto, jej dom, jej życie…

I tylko ten młody Polak, przypadkowy współlokator, nie pasuje do przeklętej układanki historii. Jego syn, kilkuletni chłopiec z opowieści Grety, zaczyna na nowo stwarzać świat. Świat, który już dawno przeminął.


Przepiękna, misternie skonstruowana powieść o nieistniejącym już wielokulturowym świecie, w którym przenikały się różne tradycje i nacje. O Wolnym Mieście Gdańsku i tajemniczej operze Wagnera, która zmieniła życie pewnego kompozytora i jego żony. O fleciście z Hameln i przemarszu szczurów, które w posępnej ciszy wędrują ulicami Gdańska. O muzyce w cieniu Hitlera, literaturze w cieniu zbrodni, miłości w cieniu wojny i o niezwykłej przyjaźni małego chłopca ze starą Gretą.

[Znak, 2014]