Książka: Tylko ja sama

"Jak pani przeżyła? Dzięki czemu? Jak została pani ocalona? Tak, sama chciałabym to wiedzieć – pomyślałam w duchu" [1]. Ocaleć za wszelką cenę... Roma ocalała wraz z garstką "szczęśliwców" z milionów prowadzonych na rzeź. Została napiętnowana okrucieństwem czasów, w których przyszło jej żyć. Trudno sobie wyobrazić, jaką sztuką jest przetrwanie w nieludzkich warunkach, w ekstremalnych okolicznościach, kiedy wydaje się, że nie ma wyboru, bo można wybierać jedynie między większym i mniejszym...

"Tylko ja sama" to, moim zdaniem, kolejny bestseller Ligockiej. Książka jest jakby kontynuacją poprzednich dzieł tej pisarki. Poza cudownym, ciepłym klimatem, który nie pozwala oderwać się myślami od lektury, jest jeszcze coś - wątek miłosny. Jest to opis przeżywania miłości dojrzałej kobiety do mężczyzny - podobnie jak ona - z bagażem doświadczeń. Jest również coś jeszcze: najpiękniejsza reklama Rzymu; powinny ją zamieszczać w swoich katalogach wszystkie biura podróży. Po przeczytaniu książki ...

"Całymi latami zadawałam sobie pytanie, co zrobię, jeśli ktoś wywlecze tę starą historię. Prawdą jest, że do tej pory nie zdobyłam się na to, aby z kimś o tym porozmawiać. Nawet sama ze sobą. Chciałam opisać dwanaście miesięcy, a opowiedziałam historię swojego życia. Dlatego "Tylko ja sama" to być może najbardziej bolesna, ale jednocześnie najbardziej radosna książka".

O niezwykłym spotkaniu ze swoim ojcem,
o trudnej walce o jego imię,
o niełatwej miłości do ukochanego mężczyzny,
o podróżach i wielkim świecie,
o tym, czym jest szczęście i zgoda na samą siebie,
pisze w najnowszej książce Roma Ligocka.

Historia bohaterów dowodzi, że kochać można pomimo cierpienia, że z bolesną przeszłością można się pogodzić i że na miłość zawsze jest się wystarczająco młodym.

[Wydawnictwo Literackie, Kraków 2004]