Książka: W co wierzymy choć nie potrafimy tego dowieść: Świat w oczach wybitnych myślicieli

John Brockman jest najbardziej wpływowym agentem literackim na świecie, a przy tym twórcą intelektualnego salonu "Edge" w Internecie, w którym najwybitniejsi naukowcy wymieniają się przemyśleniami.

Richard Dawkins powiedział o nim: "John Brockman dysponuje najbardziej pożądaną książką adresową w anglojęzycznym świecie nauki i używa jej, żeby promować naukę i literaturę naukową w sposób tak doskonały, jak nikt inny".


"[...] oto ci, których wiarygodność intelektualna zależy od rygorystycznych dowodów, ustawiają się w szeregu, żeby przyznać się do rozmaitych niemożliwych do zweryfikowania przekonań. Czy sceptycyzm nie powinien być nieodłącznym towarzyszem nauki? Ci sami mężczyźni i kobiety, którzy surowo nas ganili za upieranie się przy jakimś mętnym poglądzie, którego nie sposób zweryfikować przy użyciu »świętej trójcy« naukowej - ślepych, kontrolowanych, zrandomizowanych testów - nagle klękają, aby wyznać swoją wiarę".

Ian McEwan (fragment "Wprowadzenia")


"Twierdzenie, jakoby nauka już teraz wiedziała wszystko, byłoby całkowicie błędne. Nauka postępuje naprzód dzięki przeczuciom i domysłom, poprzez formułowanie hipotez często inspirowanych poetyckimi rozważaniami, a nawet dzięki ideom estetycznym. Dopiero później stara się dowieść ich słuszności eksperymentalnie lub obserwacyjnie. Właśnie na tym polega piękno nauki - na przechodzeniu od fazy wyobraźni do stadium poszukiwania dowodów".

Richard Dawkins (fragment "Przedmowy")

[Smak Słowa, 2008]

Twierdzenie, jakoby nauka już teraz wiedziała wszystko, byłoby całkowicie błędne. Nauka postępuje naprzód dzięki przeczuciom i domysłom, poprzez formułowanie hipotez często inspirowanych poetyckimi rozważaniami, a nawet dzięki ideom estetycznym. Dopiero później stara się dowieść ich słuszności eksperymentalnie lub obserwacyjnie. Właśnie na tym polega piękno nauki - na przechodzeniu od fazy wyobraźni do stadium poszukiwania dowodów*. --- * Richard Dawkins, cyt. za: "W co wierzymy choć nie pot...