Książka: Wyspa

Tytułowa wyspa to nie kawałek lądu otoczony ze wszystkich stron wodą. To kawałek ziemi otoczony ze wszystkich stron nasypami biegnących wokół autostrad, betonowymi nadprożami, płotami. To wyspa w środku miasta. Fragment terenu zapomniany, nikomu niepotrzebny, nieużyteczny, niezagospodarowany nawet. Bezludna wyspa w samym centrum wysoko rozwiniętej cywilizacji. Na tej właśnie wyspie "ląduje" po kraksie, po przebiciu barierek autostrady, Robert Maitland, bohater powieści Ballarda. Rzecz dzieje ...

James Graham Ballard, współczesny pisarz brytyjski, urodził się w roku 1930 w Szanghaju. Wojnę spędza w japońskim obozie, potem studiuje medycynę w Cambridge i służy w lotnictwie. Debiutuje w roku 1956 opowiadaniami science fiction. Ballard stworzył własny typ tego rodzaju prozy, zwracając się ku "kosmosowi wewnętrznemu" człowieka i twierdząc, że "jedyną naprawdę obcą planetą jest Ziemia". Pod koniec lat sześćdziesiątych był współtwórcą "nowej fali", prądu łączącego awangardowe poszukiwania z fantastyką naukową. W latach siedemdziesiątych odchodzi stopniowo od science fiction i pisze powieści symboliczne: "Wyspa" (1974), "High-Rise" (1975), "The Unlimited Dream Company" (1979).

Twórczość Ballarda we wszystkich okresach obraca się wokół niszczącego działania czasu w charakterystycznym dla znacznej części prozy brytyjskiej nastroju upadku i przemijania. Jednym z obsesyjnie powracających obrazów-znaków czasu jest wypadek drogowy (lub lotniczy). "Wyspa" jest opowieścią o "dobrze urządzonym" przedstawicielu współczesnej cywilizacji przemysłowej, który na skutek wypadku zostaje nagle wyrzucony poza granice świata autostrad i wieżowców.

[Czytelnik, 1982]