Książka: Szatańskie wersety

Chciałabym opisać, o czym jest ta książka, opowiedzieć jej treść. Jest to jednak niemożliwe. Dzieło to porusza tyle wątków, jest tak bogate w różne treści. Czyta się bardzo ciężko, jest wiele momentów przydługawych, a czasem nudnawych. To jednak nie powinno zniechęcać do przeczytania całej powieści. Rushdie tworzy świat baśniowy, zagmatwany. Jest to świat osadzony głęboko w kulturze islamskiej i hinduskiej, wobec czego niektóre wątki mogą być niezrozumiałe. Utwór bogaty jest w aluzje, zwłaszc...

Salahuddin Czamczawalla, nazywany dalej Saladynem Czamczą, to człowiek tysiąca głosów. Jego gardło jest w stanie wymodulować dowolny dźwięk, naśladować dowolną barwę i brzmienie ludzkiej mowy. Uznaje się za człowieka sukcesu, który uwolnił się spod władzy zdziwaczałego ojca, wyjechał z zacofanych Indii i stał się pełnoprawnym członkiem brytyjskiego społeczeństwa. To jednak sukces dosyć specyficzny. Saladyn bardzo często występuje w programach telewizyjnych, wykorzystując swe zdolności - ale zaws...

Nieco niepewnie sięgnęłam po tę książkę, która stoi już od dawna na półce w moim domu (skąd się wzięła, nie wiem...); zastraszona opiniami w stylu „bardzo trudna książka”, „konieczna znajomość realiów świata islamu”, itede-itepe, zawsze omijałam ją szerokim łukiem, spodziewając się w środku cytatów żywcem wziętych z Koranu, skomplikowanych wywodów filozoficznych, niezrozumiałych porównań na temat kultury i obyczajowości, słowem, byłam przekonana, że jest to pozycja „nieprzeczytywalna”. Jakież b...

Podróź po fascynującym świecie, w którym magia i świat nadprzyrodzony przeplatają się z rzeczywistością. Powieść wielowymiarowa - pełna aluzji i symboli. W swej formie kojarzy mi się z "Mistrzem i Małgorzatą" M. Bułhakowa. Dla nas - Europejczyków - "Szatańskie wersety" są z cała pewnością lekturą trudną, ale też fascynującą i wartościową. Podstawowym zarzutem, z jakim się spotkałem względem tej ksiązki, jest to, że bez doskonałej znajomości kultury Wschodu nie sposób tej powieści zrozumieć. ...

Porwany przez terrorystów samolot Bostan, lot AI-420 z Bombaju do Londynu, zostaje wysadzony w powietrze nad kanałem La Manche, a jedynymi pasażerami, którzy cudem wychodzą z katastrofy cało, są dwaj indyjscy aktorzy, wcielający się w role bogów Dżibril Fariśta i człowiek o tysiącu i jednym głosie Saladyn Ćamća. To cudowne miękkie lądowanie rodzi jednak pewne nieoczekiwane konsekwencje...

W ten oto sposób rozpoczyna się jedna z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych powieści XX wieku, książka przez wrogów uważana za bluźnierstwo, przez wielbicieli zaś za arcydzieło współczesnej literatury. Rushdie po swojemu splata w niej liczne historie, rozsnuwa je między teraźniejszością a przeszłością, światem rzeczywistym i wyśnionym, Zachodem a Wschodem, dobrem a złem, tworząc monumentalny, erudycyjny pean na cześć wielokulturowości, hybrydowości, swobodnego mieszania się ras i idei.

Część książki, zainspirowana historią powstania islamu, studium zjawiska objawienia z punktu widzenia niewiernego, w której fikcyjny Prorok ukazany jest jako człowiek z krwi i kości, wywołała w świecie muzułmańskim falę protestów, a ich kulminacją było ogłoszenie przez ajatollaha Chomejniego fatwy równoznacznej ze skazaniem autora na śmierć. Był luty 1989 roku, dla autora początek batalii o życie i wolność słowa.

"Szatańskie wersety", jako pełna literackich aluzji i cytatów, misternie skonstruowana opowieść o tym - cytując samego autora - "w jaki sposób nowe wkracza do świata", pozostają jednym z kluczowych dzieł naszych czasów.

[Rebis, 2013]

Salman Rushdie to pisarz przeciętny, ale z dobrym wyczuciem rynku. Przepraszam - Salman Rushdie to dobry piarowiec, ale przeciętny pisarz. "Szatańskie wersety" uzyskały niewątpliwie większy rozgłos niż powinny. Książka jest przeciętna. Niby pisana z rozmachem, ale okazuje się, że czegoś w niej brakuje - pewnej ciągłości i "tego czegoś", co by zachęcało czytelnika do dalszej lektury. Możliwe, że największe smaczki odkrywa się przy lepszej znajomości kultury islamu, ale przy mojej pobieżnej orient...

Polskie wydanie "Szatańskich wersetów" z 1992 r. (do chwili obecnej tj. do roku 2005, jedyne, o ile udało mi się sprawdzić) zawiera jedynie informację o roku wydania i o tym, że jest to wydanie pierwsze tejże książki. Brak nazwy wydawnictwa, miejsca wydania, drukarni, numeru ISBN i nazwiska tłumacza. Niby nie ma w tym niczego dziwnego, skoro po ogłoszeniu fatwy islamscy terroryści zabili japońskiego tłumacza książek Rushdiego i ranili jego norweskiego wydawcę. Jednak w 1998 r. prezydent Iran...