Książka: Ostatnie rozdanie

Wiesław Myśliwski jest pisarzem, który raz na kilka lat wydaje znakomitą powieść. Nie spieszy się. Uznaje, że autor powinien zacząć pisać, dopiero gdy uzna, że wszystko zostało już powiedziane. Znowu jest to rzecz, o której trudno mówić, by nie uciec w sloganowe pochwały i peany na cześć twórcy i warsztatu jego. Bo nie o to w twórczości Myśliwskiego chodzi. Czytałem poprzednią powieść tego pisarza, nagrodzony Nike „Traktat o łuskaniu fasoli”. Podobieństwa są, i to bardzo widoczne. Konsekwentn...

Nowe książki lubianych autorów dzielą się w zasadzie na te, na które rzucamy się od razu, wręcz zachłannie, pragnąc jak najszybciej poznać ich treść (przede wszystkim kolejne części cykli powieściowych, thrillery i kryminały, opowieści obyczajowe z happy endem, czasem i zbiory tekstów publicystycznych na aktualne tematy), i na te, których lekturę podświadomie odwlekamy, wiedząc zawczasu, że będziemy się nią delektować, a nie chcąc, by ta przyjemność skończyła się zbyt wcześnie (tomy poezji czy e...

Wiesław Myśliwski jest twórcą przywracającym wiarę w sens i wartość prawdziwej literatury. Jego powieści wynikają z głębokiej wewnętrznej potrzeby wyrażenia – i równocześnie poznania – prawdy o ludzkim losie, przeznaczeniu, przemijalności, pamięci, miłości, sensie istnienia.

O tym – choć nie tylko o tym – mówi jego najnowsza powieść "Ostatnie rozdanie", kolejne prozatorskie arcydzieło, na które czekaliśmy kilka lat. Myśliwski publikuje rzadko, pisze długo, zgodnie z przeświadczeniem, że "pisać książki powinno się dopiero, gdy człowiek naprawdę czuje, że nie ma już żadnego innego wyjścia […], wtedy kiedy jest się przekonanym, że ma się coś naprawdę do powiedzenia komuś drugiemu".

"Ostatnie rozdanie" to dzieło "totalne", które chce objąć całość ludzkiego doświadczenia, dotknąć tajemnicy bytu. Jest zachętą do myślenia, nie poucza, nie moralizuje i nie ocenia. Pokazuje życie z jego dobrymi i złymi stronami. To powieść filozoficzna i wielowymiarowa, której tematem jest człowiek i ludzki los zawieszony między przypadkiem a koniecznością. Perfekcyjnie skonstruowana, zachęca do lektury wielokrotnej – przy każdej pozwalając odkryć jej nowe wymiary i perspektywy. Żywioł opowieści sprawia, że czytelnik zatapia się w niej i oddaje się jej zniewalającemu nurtowi.

[Wydawnictwo Znak, 2013]

Zaczęło się od zachwytu nad kunsztem językowym i zdaniami nasyconymi znaczeniem. Przyglądałam się tym zdaniom, powtarzałam je, myślałam nad nimi, zorientowałam się, że nie potrafię czytać tej książki szybko i że ilość treści nie przekłada się na liczbę stron. Powoli brnęłam dalej, a treść rodziła we mnie coraz bardziej wielowarstwowy smutek. Historie wiążące się z nazwiskami z notesu to przypadkowe epizody lub dłuższe, głębsze znajomości, a ich wspólnym mianownikiem jest ich kres i brak następst...

"Ostatnie rozdanie" Wiesława Myśliwskiego to książka o życiu. Refleksje na temat osób, które w jego trakcie spotykamy. Ile z tych spotkań zostaje wspomnień, jak wiele zapominamy, ale też ile pamiętamy. Jak na nasze całe życie wpływa dzieciństwo, różne wydarzenia. Jak jest ono zależne od życia innych. Dla mnie to rzecz o samotności z wyboru, a z drugiej strony - o niezdolności autora do przywiązania, budowania długotrwałych relacji międzyludzkich. Głównym motywem jest porządkowanie notesu...