"W dobie zdominowanej przez technologie komunikacyjne, w czasie i przestrzeni, które wypełnione są »ćwierkaniem« na twitterze i nieustającym powiadamianiem świata o własnym istnieniu, powolność z jaką kojarzy się tradycyjna epistolografia, została zapomniana. A przecież kultura to także archiwum pamięci spisane przez pokolenia, dla których przekaz wysłany w zaklejonej kopercie jawił się jako główna forma kontaktu z drugą osobą. Czytanie w XXI wieku listów pisanych ręcznie, na papierze i zgodnie z konwencjami epoki, jest dzisiaj podróżą w przeszłość, zanurzaniem się w realia, które młodemu pokoleniu coraz trudniej ogarnąć. A warto to niekiedy zrobić, aby przekonać się, że może w biegu i pośpiechu coś jednak utraciliśmy...
Listy Bronisława Malinowskiego i Elsie Masson, wymieniane między zakochanymi, a potem małżonkami, spełniają wszelkie kanony tradycyjnej epistolografii. Z tej pięknej opowieści na cztery ręce dowiadujemy się zarówno o realiach epoki, jak i o życiu Malinowskiego, o tym, jak wiele zawdzięczał mozolnej pracy Elsie nad rękopisami i korektami jego książek, jak bardzo wspierała go mądrą radą i ostrzegała przed pochopnymi decyzjami... Powiadano kiedyś o małżeństwach, że stanowią swoiste tandemy. Z pewnością tak właśnie było w przypadku Elsie i Bronia i dobrze się stało, że możemy się o tym przekonać, śledząc ich życie w listach pozostawionych potomnym. Bardzo polecam!"
Wojciech Józef Burszta
Bronisław Malinowski, jeden z najsłynniejszych twórców antropologii społecznej i nowoczesnych badań terenowych, profesor potrafiący wzbudzić zapał studentów i świetny pisarz. Do tej pory jego prywatne życie i przemyślenia pozostawały właściwie nieznane.
Listy zamieszczone w tej książce, które Elsie i Bronio pisali do siebie w latach 1916-1935, są swoistą kroniką ich znajomości i niezwykłego małżeństwa, pokazują Malinowskiego w nowym świetle: nie tylko jako uczonego, ale także jako męża, ojca i przyjaciela. Jego żona jawi się w nich jako kobieta o nieprzeciętnej inteligencji, dowcipna, odważna i utalentowana.
Część pierwsza zawiera listy pisane w Australii i Nowej Gwinei, od poznania do początku roku 1920, kiedy po ślubie Bronio i Elsie wyjechali do Europy. Część druga rozpoczyna się w kwietniu 1920, kiedy Malinowski powoli zdobywa już międzynarodową sławę, a kończy wraz ze śmiercią Elsie w 1935 roku.
Malinowscy mieszkali w różnych krajach, wiele podróżowali. Listy będące zapisem ich wędrownego życia są pełne szczegółów z życia codziennego i stanowią fascynujące świadectw lat 20. i 30. ubiegłego wieku.
Helena Wayne, najmłodsza córka Bronisława Malinowskiego i Elsie Masson, urodziła się na północy Włoch. Pracowała jako dziennikarka w magazynie "Life", redagowała książki, była producentką dla telewizji BBC.
[Muza SA, 2012]