Książka: Co nam zostało

Czy życie wygląda tak, jak zostało opisane w tej książce? A może jest znacznie prostsze? W "może" staram się zawrzeć nadzieję, całe jezioro - bo morze byłoby nazbyt efektowną grą słowną, zresztą jezioro jest dla jednej z bohaterek najlepszym wspomnieniem, symbolem krótkich chwil szczęścia - całe jezioro nadziei. Bo jeśli Shalev ma rację, jeśli jej książkowa rzeczywistość odpowiada tej prawdziwej - większy sens ma pisanie o życiu niż ono samo. I może nie jest to najgorszy wniosek płynący z le...

Została mi do przeczytania jedna jedyna spośród wszystkich wydanych u nas powieści Zeruyi Shalev, autorki, do której po pierwszym razie cokolwiek się zniechęciłam („Życie miłosne” miało zbyt niesympatyczną główną bohaterkę i zawierało zbyt dużo wulgaryzmów oraz obrazowych opisów anatomiczno-fizjologicznych, żeby mogło mi się spodobać), ale na szczęście nie potraktowałam tego pierwszego wrażenia jako definitywnej wskazówki – i słusznie, bo wszystkie trzy następne doceniłam znacznie bardziej. „Co ...

Jerozolima. Mały pokój z oknami na arabską wioskę. Chemda odchodzi, wie, że to ostatnie dni jej życia. Czuwają przy niej Dina i Awner – córka, której nigdy nie umiała pokochać, i syn, którego kochała zbyt mocno.

Chemda wspomina: dzieciństwo w kibucu, surowego ojca, jezioro, nad które zawsze uciekała, by schować się przed światem.

Dina nie chciała powtórzyć błędów matki, starała się dać swojej córce wszystko, czego sama nigdy nie miała. Co zrobi, gdy Nican zacznie się od niej oddalać?

Awner jest sfrustrowany i nieszczęśliwy. Gdy pewnego dnia zobaczy w szpitalu starszą kobietę czule opiekującą się umierającym mężem, postanawia zrobić wszystko, by ją poznać.


Najnowsza powieść Shalev to saga rodzinna, opowieść o bliskości, tęsknocie i rozgoryczeniu, o odchodzeniu – i uwalnianiu się od przeszłości.

[W.A.B., 2013]