Książka: Brzechwa nie dla dzieci

Recenzuje: Iwona Banach Każde dziecko w Polsce, takie nieco może i podstarzałe, z półwieczem na karku i takie nieco młodsze, które właśnie szykuje się do posiadania własnych dzieci, i, że tak powiem, „właściwe” – zetknęło się z Brzechwą. W szkole, przedszkolu, w domu babci lub własnym, a to jeszcze nie wszystkie miejsca gdzie można się z nim spotkać. Jest przecież autorem dziecięcym par excellence. Prawda? Prawda i nieprawda... Właściwie Brzechwa chciał pisać dla dorosłych i właściwie ...

Prezentacja postaci i dorobku znanego nam wszystkim od wczesnego dzieciństwa, autora zabawnych wierszyków, bajek i pełnych humoru rymowanek. Mało kto wie, że był on także wybitnym prawnikiem walczącym o prawa autorskie twórców literackich, jednym z założycieli ZAiKS-u i jego długoletnim prezesem, namiętnym karciarzem, a o jego przygodach miłosnych można by napisać barwną powieść...

Bogate tło historyczne - świat kabaretów i teatrzyków rewiowych dwudziestolecia, literaci i ich dzieła w trybach socrealizmu, nierozwiązany problem, czy autor wierszy o Stalinie może być obecnie patronem instytucji kultury - dopełnia opis losów i rozwoju osobowości twórczej pisarza doskonale rozpoznawanego przez pokolenia dziadków, rodziców i najmłodszych czytelników książek.

[Iskry, 2013]

Książka zawiera bardzo dokładną, drobiazgową biografię twórczą Brzechwy. Z jego życia prywatnego poznajemy tylko szczegóły konieczne. Osób mu bliskich nie ma też na fotografiach. Opisanie dzieł twórcy, łącznie ze streszczeniem najważniejszych tekstów, zajmuje większą część tej pozycji. Sprawia to, że jej treść jest pozbawiona lekkości, żywej narracji. Jako udokumentowanie twórczości – tak, jako opowieść o życiu – nie.