Iwan Bunin (1870-1953) poeta i nowelista rosyjski: przedstawiciel klasycznego nurtu w literaturze rosyjskiej. Jeden z najznakomitszych pisarzy rosyjskich, którego twórczość dorównuje dziełom Gogola, Turgieniewa, Dostojewskiego i Tołstoja. Iwan Bunin, pochodzący z ziemiańskiej rodziny, nazywany był "piewcą upadających szlacheckich gniazd", "rosyjskim Proustem". W 1910 roku opublikował powieść "Wieś", swoje najgłośniejsze i najbardziej znane dzieło. Od 1919 żył i tworzył na emigracji we Francji. Bunin został pierwszym rosyjskim laureatem Literackiej Nagrody Nobla, którą otrzymał w 1933 roku. Zmarł w Paryżu pracując nad wspomnieniami o Czechowie.
Antoni Czechow (1860-1904) znakomity nowelista rosyjski i najwybitniejszy dramaturg końca XIX wieku. Jego najsłynniejsze dramaty: "Mewa", "Wujaszek Wania", "Trzy siostry" i "Wiśniowy sad" weszły do kanonu literatury światowej, a kolejne pokolenia reżyserów wystawiają je na scenach światowych teatrów. Czechow, z wykształcenia lekarz, rozgłos zdobył dzięki współpracy z Konstantym Stanisławskim, który na deskach MCHAT-u wystawił wszystkie jego dramaty, zapoczątkowując naturalizm w teatrze europejskim. Zaawansowana gruźlica zmusiła Czechowa w 1897 roku do zmiany trybu życia. Po kuracji w 1898 roku, zamieszkał w Jałcie na Krymie, w kupionym przez siebie domu. W 1901 roku Czechow ożenił się z Olgą Knipper, gwiazdą MCHAT-u, która grała większość pierwszoplanowych ról w jego dramatach. Zmarł w 1904 roku, w niemieckim kurorcie, gdzie przebywał na kuracji.
Czechowa nazywano twórcą realizmu spraw najprostszych, dramaturgiem zwyczajności. W liście do znajomego napisał... "Mówił Pan, że płakał na moich sztukach. I nie tylko Pan. A przecież nie po to je pisałem... Chciałem czegoś innego. Chciałem uczciwie powiedzieć ludziom: spójrzcie na siebie, popatrzcie, jak marnie, jak nudno żyjecie. Czegóż to płakać?".
[Farbiarnia, 2011]