Książka: Upiór opery

[Uwaga, w recenzji zdradzam pewne szczegóły dotyczące fabuły] Na „Upiora w operze” polowałam zachłannie już od dłuższego czasu. Ściślej mówiąc, od chwili, kiedy obejrzałam wersję kinową z 2004 roku, która dzięki świetnej muzyce urzekła mnie absolutnie. Słyszałam jednak, że dokonano w niej wielu zmian w stosunku do książki, chciałam więc zapoznać się także z powieścią. Zakupiłam ją w końcu, przeczytałam i odłożyłam na półkę z mieszanymi uczuciami. Czemu? Postaram się wyjaśnić. Przypomnę k...

„Upiór opery” to powieść przetłumaczona na dziesiątki języków, wielokrotnie filmowana i wystawiana na deskach teatrów całego świata. Wersja Lona Chaneya z czasów kina niemego, film w reżyserii Joela Schumachera czy musical Andrew Lloyda Webbera są bardzo dobrze znane, jednak nie mnie osobiście. Czytałam więc powieść Leroux najpierw i wywarła ona na mnie tak ogromne wrażenie, że nie omieszkam wkrótce zobaczyć jej ekranizacji. Autor książki, Gaston Leroux (1868-1927), był francuskim dziennikarz...

Powstały w 1909 "Upiór opery" to jedna z najsłynniejszych gotyckich powieści grozy. Historia Erica - zdeformowanego, genialnego kompozytora żyjącego w podziemiach paryskiej opery, nieszczęśliwie zakochanego w młodej solistce, była wielokrotnie ekranizowana i przenoszona na sceny teatru. Żadna interpretacja nie może się jednak równać z oryginalnym tekstem Gastona Leroux - zdecydowanie bardziej mrocznym, głębszym, z plejadą barwnych postaci, nie pozbawionym jednak elementów humorystycznych. Ponadczasowy i niezwykle popularny, wypełniony wartką akcją utwór na stałe wpisał się w kanon literatury światowej.

Niniejsze wydanie "Upiora opery" w nowym, opartym na pełnej wersji tekstu przekładzie Hanny Śmierzyńskiej i Andrzeja Wiśniewskiego, uzupełnione jest o szczegółowe przypisy oraz obszerne posłowie dr hab. Doroty Babilas z Uniwersytetu Warszawskiego, a także wzbogacone o liczne ilustracje autorstwa francuskiej malarki Anne Bachelier.


[Wydawnictwo Vesper, 2019]

Ta słynna powieść miała u nas cztery tłumaczenia: jedno przed I wojną, drugie w latach 20. (wznowione przez łódzką Kolumnę w 1948), trzecie (skrócone i zepsute przez tłumaczkę, Bożenę Sękowską - ostatnio wznowione w edycji kieszonkowej) i całkiem świeże, kompletne, ze wstępem tłumacza Andrzeja Wiśniewskiego i notą biograficzną, godne polecenia jako najbliższe duchem oryginałowi i najsolidniejsze z nich wszystkich. Wydało go wydawnictwo Studio EMKA w 2005 roku.