Książka: Pan Lodowego Ogrodu: Tom 4

Tam... jest kosmos. Za tym sufitem. I tam, w kosmosie, na dalekiej planecie, czterech potężnych, wyplutych przez gwiazdy Czyniących szykuje się do wojny. Nadciąga bitwa, która odmieni oblicze ziemi. Tamtej ziemi. Chyba nie sądziliście, że może stać się inaczej? Zaczyna się widowiskowo, od Grzędowiczowskiego kopa w czułe miejsca rozpalonego siedmioletnim wyczekiwaniem czytelnika. Pierwsze czterdzieści stron to efektowna nawalanka w zimowej scenerii. W rolach głównych Nitj'sefnaar - wyspecjaliz...

Nie ulega wątpliwości, że czwarty tom "Pana Lodowego Ogrodu" to jedna z najbardziej oczekiwanych polskich powieści fantastycznych ostatnich lat. Na autora spadło ciężkie zadanie sprostania nadziejom tysięcy fanów, mających nadzieję na prawdziwe zakończenie z przytupem, w którym wątki Vuko, Filara, Fjolsfinna, Pieśniarzy i Lodowego Ogrodu zostaną godnie zamknięte. Czy mu się udało, a końcówka sagi spełnia pokładaną w niej wiarę? Powieść zaczyna się w miejscu, w którym pożegnaliśmy bohaterów w ...

Rec. Monika Gielarek Ocena: 6/6 Wszystko zdarzyło się naraz. Ranny następca Tygrysiego Tronu trafił w ręce Ludzi Węży. Senne koszmary Passionarii Callo powróciły. Ogromny wąż ruszył do ataku, a sama badaczka otworzyła oczy w swoim transporterze. Drakkainen i jego ludzie znaleźli się w potrzasku. W tym właśnie momencie Jarosław Grzędowicz w 2009 roku zakończył trzeci tom Pana Lodowego Ogrodu , długo każąc fanom czekać na finał. Na forach internetowych wręcz huczało, wciąż powtarzały...

Ten cykl to właściwie jeden wielki, literacki popis możliwości kreacji współczesnego pisarza popkulturowego. Faszerowany efektami blockbuster z przesłaniem sprowadzony do postaci książki. Perspektywa opisu zmieniająca się w zależności od tempa akcji, wielotorowa fabuła, słowa kreślące dziwaczny, szalony wręcz obraz rodem z sennych widziadeł Hieronima Boscha.

Supertechnologia w bezpardonowym pojedynku z magią. Akcja gna przez świat, który nie jest jedynie płaską dekoracją służącą za tło zmagań herosów. Odkrywamy skomplikowany mechanizm z barierami kulturowymi, obsesjami i pragnieniami, który zachowuje prawo do istnienia i funkcjonowania nawet bez galerii pierwszoplanowych postaci.

To już nie jest tylko forma rozrywki. Jarosław Grzędowicz błyskotliwie udowadnia, że uniwersalnym popowym kodem pisarz może mówić o rzeczach fundamentalnych i prowokować do wyciągania wniosków.

Taki jest "Pan Lodowego Ogrodu". Porywająca opowieść o konsekwencjach popełnionych czynów.

[Fabryka Słów, 2012]

Trząsłem się z przerażenia, ale szarpany za postronek musiałem iść. Do paszczy Robaka, wprost w odór jego oddechu, krok za krokiem. Do paszczy. Wprowadzali rzędem konie, jednego za drugim, nieśli sieć z lodowym sarkofagiem, popychali mnie przed sobą. Między palisadami niezliczonych zębów, sterczących na podniebieniu w wielu rzędach, lśniących jak polerowana kość, zakrzywionych do wewnątrz i długich jak moja dłoń. Wyglądało to jak tunel ozdobiony na bokach i suficie niezliczonymi ostrzami sztylet...

Kiedy - jeszcze jako młokos - kończyłem czytać "Władcę Pierścieni" po raz pierwszy, ściskało mnie w gardle. miałem kilka lat później to samo czułem pod koniec lektury sześcioksięgu "Diuny". Dzisiaj, po latach od tamtych pierwszych emocji, identyczne odczucie mam przy czwartym tomie "Pana Lodowego Ogrodu". I to w sumie niech wystarczy za całą recenzję... Ponieważ moim zdaniem ten cykl zasługuje na taką samą pozycję. Na pewno powrócę do niego jeszcze nie raz, będę ponownie przeżywał przygody V...

To niesprawiedliwe. Ukazuje się czwarty tom "Pana Lodowego Ogrodu". Robi to na pełnym spuście, w blasku reflektorów i chwale mężczyzny powracającego z podboju okolicznego burdelu (spójrzcie - tak wygląda człowiek, który uprawiał seks). Fani pieją z zachwytu, natomiast literackie portale ogłaszają zakończenie najlepszego cyklu polskiej fantasy od czasów "Wiedźmina". Kolejne egzemplarze znikają z półek księgarń, czytelnicy jeszcze w drodze do domów nerwowo zerkają na pierwsze strony - czy aby na p...