"Oczami radzieckiej zabawki" to barwna opowieść o rosyjskiej alternatywnej scenie muzycznej od początków punk rocka i nowej fali aż po najnowsze produkcje z pogranicza hip-hopu, electro i innych stylów muzycznych. Z tekstów piosenek i ludzkich życiorysów, opisanych na tle społeczno-politycznej zawieruchy, wyłania się obraz współczesnej Rosji widzianej oczami pokolenia urodzonego w latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Autor opowiada o bohaterach radzieckiej i rosyjskiej offowej sceny muzycznej, notując na marginesie własne wspomnienia jako uczestnik i naoczny świadek wielu opisanych wydarzeń.
"Nieraz zdarza się, że słuchacze mojej audycji domagają się takich rosyjskich wykonawców jak Leningrad, Aria czy Arkona. Bardzo rzadko lub zgoła nigdy nie proszą o zespoły Kino, Zwuki Mu czy Grażdanskaja Oborona. Wygląda na to, że nam, polskim fanom rocka, umknęło coś, co działo się praktycznie za ścianą. I o tym właśnie jest ta pionierska książka – o podziemnym świecie, przeklętym czasie i nieugłaskanych artystach, o których nie chcieliśmy chyba nic wiedzieć, bo to działo się przecież u »kacapów«. Na szczęście rockandrollowy archeolog Konstanty Usenko swoją misję wypełnienia kolejnych białych plam w naszych mózgach wykonał lepiej niż Indiana Jones".
Michał Owczarek
"Mogłem domyślać się, że w Związku Radzieckim punkowcy nie mieli łatwo. Nie spodziewałem się jednak, że aż tak ich gnębiono. Dopiero teraz zrozumiałem, czemu dla Rosjan byliśmy prawdziwym Zachodem. Książkę Konstantego Usenki czyta się jak świetną powieść".
Leszek Gnoiński
"Uwiąd systemu, wojna w Afganistanie i społeczna apatia ostatnich lat ZSRR to krajobraz rozświetlany przez osoby i zjawiska, które opisuje Konstanty Usenko. Smuta czasów Jelcyna i zasilana ropą Rosja XXI wieku także stanowią ruchomą scenografię dla jego znakomitej książki. Słuszny podtytuł »Antologia radzieckiego i rosyjskiego undergroundu« to znak, że dostajemy wreszcie w komplecie egzotyczne detale i niesamowite historie, które dotąd docierały do nas w skrawkach, a które stanowią obraz kontrkultury muzycznej w ZSRR i współczesnej Rosji. Usenko z wrażliwością muzyka (którym notabene jest) tłumaczy całe tony tekstów radzieckich i rosyjskich kapel i dokłada rewelacyjne uwagi o przemianach obyczajowości, a nawet polityki w Rosji. »Zwykły, pojedynczy homo sovieticus – pisze – od dwudziestu lat utożsamiany ze wszystkim, co najgorsze w historii ludzkiej cywilizacji, chce wreszcie podnieść głowę«. Podnosi ją. Zdziwicie się, jak znajomo wygląda jego twarz".
Paulus, wokalista zespołów Kinsky, Multicide, Partiza
[Wydawnictwo Czarne, 2012]