„W czwartek 4 czerwca 2020 roku w sejmie przy ulicy Wiejskiej panowało znaczne poruszenie, choć dla najgłupszego nawet dziennikarza było jasne, że najważniejsze sprawy państwa załatwiane są gdzie indziej, a tu można co najwyżej spodziewać się urzędowego klepnięcia. Rządząca samodzielnie Partia Obiecanek była w stanie przegłosować każdą ustawę. Jeśli więc tego dnia w gmachu przy Wiejskiej pojawiło się więcej krajowych dziennikarzy niż zwykle, wynikało to trochę z sensacji, jaką miała być wizyta w Wysokiej Izbie królewskiej pary ze Sztokholmu. Od pewnego czasu nasz kraj odwiedzali najwyżej trzeci zastępcy sekretarzy stanu czy pozbawieni znaczenia wiceministrowie państw Mitteleuropy. Prezydenci USA latali do Rumunii, czołowi Europejczycy do Czech, Rosjanie na Słowację. Do Polski nie latał nikt, bo po co? Nawet złoża łupków sprzedano bez targów za psią cenę jakiejś firmie z Cypru należącej do ruskich Chińczyków, czy raczej chińskich Rosjan z Irkucka. Inna sprawa, że odpowiedzialny za transakcję minister skarbu kupił sobie potem jakąś wysepkę w Polinezji, na którą uciekł z grupką znajomych urzędników przekręciarzy i dopiero stamtąd przysłał kolegom z rządu pocztówkę z palmą i podpisem: »Łeb w łupki, głupki!«”.
(fragment książki)
Marcin Wolski. Pisarz, dziennikarz i satyryk, autor ponad 60 książek. Ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim. Otrzymał wiele nagród za teksty satyryczne. Jest stałym felietonistą „Gazety Polskiej”, „Dziennika Polskiego” i „Nowego Państwa”, wiceprezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i członkiem ZG Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Pracował w Programie III Polskiego Radia w latach 1969-1982, a w 1989-2007 w Jedynce; obecnie w Trójce po północy prowadzi program „Nasz Ulubiony Ciąg Dalszy”. Podczas stanu wojennego zwolniony z pracy z zakazem zatrudnienia w mediach. Twórca opozycyjnego kabaretu objazdowego.
W 2006 roku prezydent Lech Kaczyński odznaczył Marcina Wolskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a 20 maja 2009 r. otrzymał z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Najnowsza powieść Marcina Wolskiego - mistrza satyry i przenikliwego obserwatora rzeczywistości! Książka jest celną parodią współczesnej sytuacji polityczno-społecznej w Polsce i Unii Europejskiej. Autor ukazuje w krzywym zwierciadle potencjalne - nieodległe w czasie! - konsekwencje obecnych wyborów politycznych i zmian społeczno-ekonomicznych.
Jest rok 2020. Polska po rządami Partii Obiecanek, prezydenta Wronisława Gomorrowskiego i marszałka sejmu Moczypsa chyli się ku upadkowi - zostaje przyłączona do Królestwa Szwecji. Wewnątrz podbitego narodu powstaje ruch odnowy i odbudowy Rzeczypospolitej, z którym ściśle powiązane są losy galerii bohaterów powieści. Wśród malowniczych postaci są: Emilia Fajans - „tirówka”, potencjalna kandydatka na bohaterkę narodową, Michałko Księdzów - syn ludu i mistrz hakerstwa, Janosik Glizda Kościeliski - góral i zbójnik, Kordian Chamiak - sfrustrowany porucznik BOR-u, a także ich bliscy i współpracownicy, zakonnicy, funkcjonariusze służb i urzędów polskich i szwedzkich wszystkich szczebli, górale, przedstawiciele marginesu i wielu, wielu innych.
[Wydawnictwo M, 2012]