Książka: Uwięziona

Zdjąłem z półki kolejny tom "W poszukiwaniu straconego czasu", i nim otworzyłem, chwilę obejmowałem go dłońmi słuchając siebie. To czarowna chwila. Jest w niej oczekiwanie na zadumę i zachwyt, jest radość na myśl o spotkaniach z wyobraźnią, niecierpliwość nowych przeżyć. Jest też wspomnienie wielu takich chwil przeżytych z moimi przyjaciółmi, których całe szeregi zapełniają biblioteczkę. Patrzę na nie z czułością, patrzę tak, jak patrzy się na swoje wspomnienia z lat młodości. „Najlepiej jes...

Recenzent: Jerzy Lengauer Depresja czy przewlekła obturacyjna choroba płuc? Marcel, artysta przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku, pochowany na paryskim Père-Lachaise, mówi, że osłabia go jedynie astma. Astma? Niepokój, wspomnienia wywołujące drżenie rąk: jakże mogłyby być skutkiem jedynie choroby oddechowej, podleczonej w normandzkim nadmorskim kurorcie, w Hotel de Balbec? To tam oddech stał się jeszcze krótszy niż dotychczas, choć na przemian z wciąganiem powietrza pełną piersią...

"Uwięziona" to piąty tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta "W poszukiwaniu straconego czasu", uznanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. (Pierwsza część nosi tytuł "W stronę Swanna", druga "W cieniu zakwitających dziewcząt", trzecia "Strona Guermantes", czwarty "Sodoma i Gomora"). Piękno niektórych zdań tych powieści zapiera dech w piersiach. Zawdzięczamy to również niesłychanej maestrii tłumaczenia Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Miłość Marcela i Albertyny to udręka. Marcel wie, że Albertyna do miłosnych uciech lubi wybierać kobiety, dlatego stara się wszelkie takie kontakty uniemożliwić. Sam snuje plany zerwania, ale nie może pogodzić się z myślą, że Albertyna mogłaby go opuścić. Ta miłość to wieczne podchody, niesnaski, intrygi.

[Wydawnictwo MG, 2015]