Książka: W cieniu zakwitających dziewcząt

„Nasze pragnienia krzyżują się i w zamęcie bytu rzadkie jest, aby szczęście pokryło się ściśle z pragnieniem, które go wzywało”(1). Ileż myśli budzą te słowa! Ileż znajomości życia, jego pokrętnych ścieżek, naszych wewnętrznych sprzeczności, ciągłych poszukiwań, strat, rozczarowań i nowych nadziei jest w tych słowach! Ta powieść, jak i poprzednia, jest niewyczerpanym źródłem zadziwiająco trafnych spostrzeżeń socjologicznych, psychologicznych i filozoficznych, podanych przy tym przez autor...

Jeżeli cokolwiek pisać o drugim tomie "W poszukiwaniu straconego czasu", to jedynie, że jest tak samo genialny jak "W stronę Swanna" i "Sodoma i Gomora". Rzecz wydaje się niektórym niestrawna. Ci "niektórzy" jednak nie są amatorami impresjonistycznego opisu, który jak żaden inny łączy asocjacyjne krajobrazy. Proust, tak zresztą jak i w każdej innej powieści cyklu, manipuluje treścią, nie nadając jej akcji, ale wręcz przeciwnie - zbijając czytelnika z tropu, dręcząc go brakiem akcji, nie narz...

"W cieniu zakwitających dziewcząt" to drugi tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta "W poszukiwaniu straconego czasu", uznanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. (Pierwsza część nosi tytuł "W stronę Swanna"). Piękno niektórych zdań tych powieści zapiera dech w piersiach. Zawdzięczamy to również niesłychanej maestrii tłumaczenia Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Proust przepięknie odmalowuje życie francuskiego mieszczaństwa w czasach tzw. belle époque. Zwraca uwagę na każdy detal, niuans. Autor wnikliwie i mądrze ukazuje relacje międzyludzkie, tu też najważniejszy jest każdy detal, każdy niuans. Główny bohater wchodzi w wiek, gdy najważniejsze stają się dziewczęta...

W tej powieści jest mądrość i znajomość życia niezależna od epoki, w jakiej się żyje. Czytając Prousta czerpiemy z bogactwa spostrzeżeń socjologicznych, filozoficznych i psychologicznych. Bogactwa, jakim obdarzać nas może tylko wielka literatura.

[Wydawnictwo MG, 2014]