Książka: Księga niepokoju napisana przez Bernarda Soaresa

"Literatura, która jest sztuką związaną z myśleniem i realizacją niesplamioną rzeczywistością, wydaje mi się celem, do jakiego zmierzać powinien cały wysiłek ludzki, jeśli jest naprawdę ludzki, a nie marnością zwierzęcą. Sądzę, że opisać jakąś rzecz to zachować jej zalety i odebrać jej wady. Pola są bardziej zielone, gdy się o nich pisze, niż w ich zieloności"*. Profil Pessoi jest jednym z najbardziej charakterystycznych rysów Lizbony. Na każdym stoisku z pocztówkami - kilka obrazków przedst...

I stało się; przeczytałam wreszcie książkę, o której marzyłam od wielu miesięcy, oczarowana jakimś cytatem czy kilkoma cytatami, dostrzeżonymi przypadkiem w czyimś czytatniku. Przeczytałam – i z trudem powstrzymałam chęć natychmiastowego przelania na papier gwałtownej lawiny odczuć bez wątpienia ważnych, ale ważnych dla mnie osobiście, zdawszy sobie sprawę, że w recenzji winnam pisać raczej o tym, co ważne dla wszystkich. C o zatem jest ważne? Dlaczego „Księgę niepokoju”, te wyznania „koczow...

Fernando Pessoa (1888-1935), modernistyczny poeta i prozaik portugalski, jest uznawany za jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku. Posługiwał się wieloma nazwiskami, a każde z jego literackich wcieleń cechowało się odrębną osobowością i stylem. "Księga niepokoju", której fikcyjnym autorem jest pomocnik księgowego w Lizbonie, Bernando Soares, to połączenie dziennika intymnego i prozy poetyckiej, utrzymane w liryczno-metafizycznym tonie. Luźno powiązane fragmenty odkrywają świat wyobraźni pisarza, koncentrując się na badaniu stanów świadomości i emocji. Pasjonująca lektura "autobiografii bez faktów" zmusza do porzucenia czytelniczych przyzwyczajeń i skłania do wyjścia poza codzienne doświadczenia.

Książka powstała z zapisków pozostawionych przez Pessoę i została wydana prawie pięćdziesiąt lat po jego śmierci. W Polsce ukazuje się po raz pierwszy w pełnym wydaniu, w nowym przekładzie.


[Wydawnictwo Świat Literacki, 2007]

"»Mówiąc ściśle, Fernando Pessoa nie istnieje«. Powiadamia nas o tym Álvaro de Campos, jedna z postaci, które Pessoa wymyślił, aby sobie oszczędzić trudów i niewygód życia. A żeby oszczędzić sobie trudu porządkowania i publikowania najwybitniejszych przykładów swojej prozy, Pessoa wymyślił »Księgę niepokoju«, która, mówiąc ściśle, nigdy nie istniała i nigdy nie będzie mogła zaistnieć. To, co mamy przed sobą, nie jest książką, lecz jej odwrotnością i zaprzeczeniem; jest książką potencjalną, książ...