Książka: Ucho od śledzia w śmietanie

Na kontynuację przygód Flawii de Luce czekałam już od momentu, w którym przeczytałam ostatnią stronę drugiego tomu. Wreszcie się doczekałam. Zaraz po zakupie "Ucha od śledzia w śmietanie" rozpoczęłam jego lekturę... Czytało się łatwo, szybko i przyjemnie, ponieważ trzecia część cyklu, tak jak i dwie poprzednie, została wspaniale napisana. Pełno w niej humoru, nagłych zwrotów akcji i mrocznych tajemnic. Jest bardzo wciągająca i nie sposób oderwać się od niej choćby na chwilę. Sama bohaterka je...

Pisząc o kolejnym tomie przygód Flawii de Luce, nie zaryzykuję zdradzania szczegółów fabuły, żeby nie narazić się nikomu, kto pod wpływem lektury zmontował już sobie w domu minilaboratorium chemiczne i nauczył się produkować zatrute ciasteczka czy szminki powodujące wypryski. Co to, to nie. Nie ma głupich. Powiem za to, że co prawda akcja jest troszkę mniej wartka, ale robi się mroczniej i więcej dowiadujemy się o przeżyciach wewnętrznych Flawii, która tak bardzo chce się zaprzyjaźnić z kimkolwi...

Po morderczym lecie w Buckshaw nastała zabójcza jesień. Flawia de Luce jest o krok od odkrycia w szklanej kuli tajemnicy własnej przeszłości, gdy pożoga, jaka wybucha na odpuście w Bishop’s Lacey, rzuca ją w wir kolejnej detektywistycznej zagadki. Co łączy napaść na Cygankę z trupem wiszącym w Buckshaw na posągu Posejdona, dawno zaginionym dzieckiem i tajemniczą sektą kuśtykan? Jaką rolę odgrywają w tym wszystkim znikające z Buckshaw zabytkowe przedmioty – podstawki pod ruszt i szpikulec do homarów? Dlaczego "chudy ul" nie jest tym, czym się wydaje i co ma z tym wspólnego "hyćka"? Czy jakakolwiek jedenastolatka jest w stanie to ogarnąć?

Flawia po raz pierwszy nie jest sama – poznaje przyjaciółkę, tajemniczą Porcelanę, która jednak niczego jej nie ułatwia. Flawii jak zwykle pozostaje własna wnikliwość, chemia i sprawdzeni domownicy, Dogger i pani Mullet. Dzięki nim dowie się zadziwiających rzeczy o przeszłości Bishop’s Lacey i rozwiąże zagadkę, z jaką jak zwykle nie radzi sobie miejscowa policja. A niedługo nadejdzie zima...


Alan Bradley urodził się w Toronto i dorastał w Cobourg w Ontario. Przed przejściem na wcześniejszą emeryturę w roku 1994, by poświęcić się pisarstwu, był przez dwadzieścia pięć lat dyrektorem działu inżynierii w centrum telewizyjnym Uniwersytetu Saskatchewan. Jest twórcą wszechstronnym, zdobywał nagrody za książki dla dzieci, słuchowiska radiowe według swoich opowiadań i nagrody ogólnokrajowe za pracę dziennikarską. Jest współautorem znanej i kontrowersyjnej książki "Ms. Holmes of Baker Street" oraz ciekawych wspomnień "The Shoebox Bible". Napisał międzynarodowy bestseller "Zatrute ciasteczko". Mieszka z żoną i dwoma wyrachowanymi kotami na Malcie, gdzie pracuje nad kolejną częścią tajemnic Flawii de Luce.


"Flawia de Luce"

"Przerażasz mnie - powiedziała Cyganka. – Tej kryształowej kuli przenigdy nie zmąciła taka pomroka.
Objęła kulę dłońmi, jakby chcąc ukryć przed mym wzrokiem kryjącą się w jej głębinach złowróżbną tajemnicę. Ściskała palcami szkło, a ja czułam w przełyku kropelki lodowatej śliny.
Na krawędzi stołu migotała cienka świeczka, a jej mdły płomyczek filował na mosiężnych kołach służących Cygance za kolczyki, ulatywał refleksami ku mrocznym zakamarkom namiotu i znikał.
Kruczoczarne włosy, kruczoczarne źrenice, kruczoczarna sukienka.
Uróżowane karminem policzki i usta, głos, na który trzeba zapracować, wciągając w płuca żrący dym miliona papierosów.
Niejako na potwierdzenie tej supozycji staruchę dopadł nagle atak gwałtownego kaszlu, który wstrząsnął całą jej powykrzywianą doczesną powłoką, każąc jej walczyć z wysiłkiem o haust świeżego powietrza. Charczała tak, jakby do jej płuc wpadł wielki nietoperz, który rozpaczliwie usiłował się z nich wydostać".

[Vesper, 2011]