Książka: Powieść o Olofie

Eyvind Johnson należy do generacji pisarzy proletariackich. Określenie to nie oddaje jednak w pełni rozległości jego literackich zainteresowań. Jako twórczy eksperymentator w dziedzinie formalnej zaliczany jest do wielkich narratorów piśmiennictwa światowego XX wieku. W swej twórczości dał wyraz tendencjom jednoczącym ludzi zaangażowanych w obronę wolności. Tendencje te szczególnie silne były w latach II wojny światowej, jako reakcja na faszyzm i czas pogardy.

"Powieścią o Olofie" (1934-37) włączył się Johnson do nurtu powieści autobiograficznych, nurtu, który wśród autodydaktów pochodzenia proletariackiego miał swoje głębokie tradycje. Powieść ukazuje przeżycia wieku dojrzewania, lęk przed nieznaną przyszłością, pragnienie sprawdzenia się w życiu. Stanowi ona realistyczny obraz Szwecji początku XX wieku i zarazem dokument ogromnie znaczący dla poznania osobowości autora.

"Powieść o Olofie" to barwny i bogaty zapis tworzenia się światopoglądu pisarza i jego pokolenia.

[Wydawnictwo Poznańskie, 1977]