Książka: Wada ukryta

W ramach cyklu "Spotkajmy się z pisarzami, którzy spotkać się z nami nie chcą" przedstawiam Thomasa Pynchona. Jeśli Cormac McCarthy jest uznawany za tajemniczego autora, to jak należałoby określić Pynchona (urodzonego w 1937 roku), którego ostatnie oficjalne zdjęcie pochodzi z czasów studenckich? Skromny? Intrygujący? Aspołeczny? Jakkolwiek by go jednak nazwać, nie zmieni to faktu, że szeroko rozumiana krytyka okrzyknęła Pynchona wielkim współczesnym powieściopisarzem amerykańskim, ustawiając go...

Niezwykle zabawna i lekko napisana powieść autora słynnej "Tęczy grawitacji", której akcja toczy się u schyłku epoki hipisowskiej rewolucji. W bohaterze "Wady ukrytej" czytelnik bez trudności rozpozna Philipa Marlowe'a z prozy Raymonda Chandlera i "Kolesia" (Dude'a) z kultowego filmu braci Coen "Big Lebowski".

Los Angeles, połowa lat 60. Znajdujący się wiecznie na haju, lekceważący wszelkie normy strojów i obyczajów prywatny detektyw "Doc" Sportello, regularny czytelnik i prenumerator czasopisma "Nagie Nastoletnie Nimfetki", dostaje cynk od swojej byłej dziewczyny Shasty o planowanym porwaniu jej obecnego przyjaciela, potentata budowlanego Michaela Wolfmanna. Niedługo potem znika nie tylko Wolfmann, ale i Shasta. Dręczony wyrzutami sumienia Doc próbuje rozwiązać zagadkę ich zaginięcia. Przemierza rozległe metropolis, napotykając na swojej drodze zblantowanych gliniarzy z Bjornsenem "Wielką Stopą" (ksywka nadana z racji preferowanej przez niego metody wchodzenia do budynków) na czele, motocyklistów z faszyzującego Bractwa Aryjskiego, surferów, narkomanów, rockmanów, szmuglujące prochy stewardesy, a także złowrogą i tajemniczą organizację Złotego Kła, związaną niepokojąco blisko z "agencjami kontroli i nadzoru". Nikt nie ufa nikomu, miasto ogarnięte jest paranoją. Prowadząc śledztwo Doc odkrywa mimochodem "wadę ukrytą" amerykańskiej cywilizacji, która skazuje ją na upadek.

[Albatros A. Kuryłowicz, 2011]