Książka: Chłopi

Dzieło Reymonta imponuje mi już samą wielkością. Cztery tomy, nazwane od pór roku. Opisać rok z życia wioski. Przelać na papier osobowości jej mieszkańców, charakter wydarzeń przekształcających ją i jej codzienność - trud pracy, której dźwiękami rozbrzmiewa jesienne, wiosenne i letnie powietrze, bo zimowe już mniej, a do tego jeszcze ująć atmosferę bezgłośnie przychodzącego do wsi świtu i po cichu ją ogarniającego zmroku. Do tego trzeba mieć talent prozatorski i poetycki jak Reymont - talent nie...

Lektura wraz z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce – dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.

Opracowanie powstało pod kierunkiem Katarzyny Zioły-Zemczak, nauczycielki języka polskiego z bogatym doświadczeniem w pracy z dziećmi i młodzieżą, wieloletniej doradczyni metodycznej, a obecnie konsultantki ds. języka polskiego pracującej na co dzień z nauczycielami.

[Wydawnictwo SBM Renata Gmitrzak, 2019]

Serdecznie zachęcam do lektury naszego noblisty. Z wielką przyjemnością przeczytałam "Chłopów" po wielu, wielu latach. Dopiero teraz lektura ta była dla mnie czystą przyjemnością.

Nie jest to do końca recenzja, raczej przestroga dla osoby która rozważa przeczytanie tego "dzieła". Komitet noblowski upadł na głowę albo przyznał nagrodę z klucza politycznego, a nie literackiego. Opisy przyrody stanowiące 70% tej książki napisane są tragicznym językiem. W dzisiejszych czasach taki język u powieściopisarza byłby niedopuszczalny. Reymont potrafi w jednym zdaniu dotyczącym opisu przyrody sam sobie trzy razy zaprzeczyć. Postacie są zbyt blade, zbyt odległe od nas umysłowo i...

Łatwo jest pisać o książkach, które się lubi. Znacznie trudniej o tych, w stosunku do których ciężko wykrzesać z siebie jakieś pozytywne emocje. A najgorzej, gdy w tej grupie znajdzie się pozycja, którą wcześniej opiniotwórcze gremia uznały za wybitną lub którą zachwyca się większość znanych nam ludzi. Jeśli człowiek nie chce wyjść na takiego, co potrafi tylko mówić „nie, bo nie”, pozostaje mu jedynie postarać się uzasadnić – dlaczego? Dlaczego mianowicie nie lubię „Chłopów”? Na pewno nie za ...