Książka: Fikcje

Na Fikcję Borgesa składa się około 20 opowiadań o różnej treści. Mnie najbardziej pozostało w pamięci: Analiza twórczości Herberta Quaina i Biblioteka, w której pisarz porównuje szukanie SENSU do grzebania w wielkiej nieskończonej bibliotece. Z kolei Analiza twórczości, to próba stworzenia pisarstwa autotematycznego, nawiązującego do nieistniejącej twórczości pisarskiej. Polecam. Bardzo interesująca narracja!

Opublikowane w 1944 roku "Fikcje", najważniejszy i najbardziej znany tomik Borgesa, przyniosły jego twórcy międzynarodową sławę. Snując swoje fabuły, pisarz odwołuje się do rozmaitych gatunków i form literackich, swobodnie łącząc recenzje z nieistniejących książek, fikcyjne biografie, pseudoeseje, parabole, opowiadania fantastyczne i kryminalne. Każdy zaś utwór stanowi monumentalne dzieło, które autor z właściwą sobie precyzją i zwięzłością stylu zamyka w granicach kilku stronic.

Świat wyłaniający się z "Fikcji" jest nieskończonym chaosem, niezgłębionym labiryntem, a może wyśnioną biblioteką, mnożącą lustrzane odbicia - ludzkich losów i czasów - owa wizja zaś to jedynie Borgesowska gra, ironiczne podsumowanie daremnego trudu niezliczonych pokoleń myślicieli.


[Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2003]

"[...] wszystkie książki, jakkolwiek by się między sobą różniły, składają się z jednakowych elementów: spacji, kropki, przecinka, dwudziestu dwu liter alfabetu. [...] Nie ma w rozległej Bibliotece dwu identycznych książek. [...] Biblioteka jest totalna [...] jej szafy rejestrują wszelkie możliwe kombinacje dwudziestu kilku symboli graficznych (liczba ich, choć niezwykle wysoka, nie jest nieskończona), czyli wszystko to, co można wyrazić: we wszystkich językach. Wszystko: drobiazgową historię prz...