Książka: Gałka od łóżka

Jako dziecko pasjonowałam się powieściami, których nieletni bohaterowie dzięki magicznym przedmiotom odbywali podróże w czasie i przestrzeni; wielokrotnie z niezmienną fascynacją czytałam „Feniksa i dywan”, „Ród Ardenów”, „Małgosię contra Małgosię” czy „Godzinę pąsowej róży”. Do tych książek mojego dzieciństwa należała też „Gałka od łóżka” Mary Norton. „Było sobie kiedyś troje dzieci, a nazywały się one: Kasia, Karolek i Paweł. Kasia była mniej więcej w twoim wieku, Karolek trochę od niej mł...

"- Albo mi powiecie, jak żeście to łóżko sprowadzili z Bedford, albo pojedziecie ze mną na posterunek policji.
- Dobrze - powiedziała Kasia, czując, że łzy napływają jej do oczu. - Więc powiem panu, jeśli chce pan wiedzieć. Sprowadziliśmy je za pomocą czarów".


Powieść przygodowa. Trójka rodzeństwa zostaje obdarowana przez wiejską nauczycielkę pannę Price niezwykłym talizmanem. Dzięki magicznemu przedmiotowi dzieci mogą przemieszczać się w przestrzeni i odbywać niezwykłe podróże w przeszłość.

Mary Norton (1903-1992) urodziła się w Londynie. Była aktorką w słynnym teatrze Old Vic. Gdy na świat przyszło jej dwóch synów i dwie córki - zaczęła pisać. W 1952 roku zdobyła The Carnegie Medal - najważniejszą brytyjską nagrodę w dziedzinie literatury dziecięcej. "Gałka od łóżka" (1943) to jej pierwsza powieść. W 1971 roku została przeniesiona na ekran w Hollywood.

Jan Marcin Szancer (1902-1973) - malarz, grafik, rysownik, ilustrator, scenograf teatralny, filmowy i telewizyjny, profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Współtwórca tygodnika "Świerszczyk". Jest autorem ilustracji do ponad 240 książek.

[Dwie Siostry, 2008]

Rozglądając się po pracowni, dzieci odkryły stopniowo wiele innych skarbów: mapę, na której widniały znaki zodiaku, delikatnie pociągnięte farbami wodnymi przez pannę Price; czaszkę owcy; pudełko po czekoladkach pełne suszonych myszy; pęki ziół; doniczkę trującej cykuty i małego wypchanego aligatora zwisającego na dwóch drutach z sufitu. - A do czego służą aligatory, proszę pani? – spytał Pawełek. I tu znowu nawyk mówienia prawdy przemógł jej chęć zaimponowania. - To nie ma znaczenia – rzek...

Po dłuższej chwili panna Price otworzyła oczy i uśmiechnęła się. - Weź to, Pawełku - rzekła, oddając mu z powrotem mosiężną gałkę. Pawełek odebrał ją z jej ręki z nabożeństwem. - Czy to się już stało? - spytał nieco drżącym ze wzruszenia głosem. Gałka wydawała mu się taka sama, jak przedtem. - Tak, prawie - odparła panna Price. - To będzie naprawdę świetny talizman. Przyniesie wam dużo przyjemności. Tylko pamiętajcie, żebyście się z własnej winy nie wpakowali w jakąś kabałę. [Prószyński...