Boris Vian (1920-1959) - otoczony legendą, przedwcześnie zmarły francuski pisarz i poeta, a także muzyk jazzowy, aktor i piosenkarz, autor wielu powieści, sztuk teatralnych, opowiadań i tekstów piosenek. Z wykształcenia matematyk i inżynier, po wojnie grał na trąbce w najlepszych francuskich zespołach jazzowych, od 1957 r. był dyrektorem artystycznym wytwórni płytowej Philips-Fontana. Jego utwory pełne nadrealistycznych efektów, humoru, erotycznej zmysłowości, skandalizującego buntu, z pozycji pacyfistycznych - fascynowały, a nierzadko szokowały i gorszyły czytelników i słuchaczy. Obciążony od urodzenia wadą serca zmarł pisarz nagle w czasie prywatnego pokazu filmowej wersji jego pierwszej książki "Napluję na wasze groby".
Dotychczas w Polsce ukazały się jego następujące utwory: "Napluję na wasze groby" (1946), "Jesień w Pekinie" (1947), "Piana złudzeń" (1947), "I wykończymy wszystkich obrzydliwców" (1948), "Damski Gang" (1950), "Wyrywacz serc" (1953) oraz tom opowiadań "Opowiastki do pociągu". Pośmiertnie został wydany zbiór "Nie chciałbym zdechnąć" (1962).
W niniejszym zbiorze drukujemy opowiadania: "Blues dla czarnego kota", "Wielka gwiazda", "Wzorowi uczniowie", "Strażacy", "Mrówki", "Myśliciel", "Emeryt", "Powrót".
[Wydawnictwo Vadium, 1992]