Książka: Opowieści z zaczarowanego lasu

Nathaniel Hawthorne, dziewiętnastowieczny pisarz amerykański (1804-1864), jest autorem licznych dzieł: powieści, opowiadań, esejów będących rezultatem paroletniego pobytu w Europie oraz dwóch tomików mitów greckich: „Księga cudów” (1851) i „Opowieści z zaczarowanego lasu” (1853), wydanych w Polsce pod wspólnym tytułem.

W swojej twórczości dla dorosłych Hawthorne, natura refleksyjna i samotnicza, zajmował się wielkimi problemami moralnymi, które ukazywał poprzez dramatyczne przeżycia swych bohaterów. Jego książki utorowały drogę psychologicznej powieści amerykańskiej, a utwór „Szkarłatna litera” (1850) zaliczony został do arcydzieł literatury amerykańskiej. Mity greckie Hawthorne napisał dla swego syna Juliana, który później również został pisarzem. Pisał je szybko i z ogromną przyjemnością, głęboko przekonany, że wiele odwiecznych, nieśmiertelnych mitów, które towarzyszyły ludzkości niemal od zawsze i towarzyszyć będą, dopóki będzie istniał człowiek, może stanowić znakomitą lekturę dla dzieci. Uważał bowiem, że dzieci mają ogromne wyczucie tego, co głębokie i wzniosłe, i bohaterowie mitów będą dla nich zrozumiali i bliscy. Całe pokolenia czytelników „Księgi cudów” i „Opowieści z zaczarowanego lasu” w pełni potwierdziły ten pogląd.

W.S.

["Nasza Księgarnia", Warszawa 1987]