Książka: Chwileczkę, Walerio...

Jedną z moich ulubionych powieści jest "Chwileczkę, Walerio..." Krystyny Siesickiej. Ukazała się ona nakładem wydawnictw Akapit Press (2005) oraz Siedmioróg (1993). Nadrzędny temat książki jest bardzo ważny. Poruszone są sprawy narkomanii u nastolatków oraz cierpienia ich rodzin. Fabuła opowieści jest niejasna. Nieznana z imienia i nazwiska bohaterka (można utożsamiać ją z samą autorką) jedzie do Zakopanego na urlop. W czasie wakacji chce napisać książkę o Walerii. Często spotyka dziewczynę...

Poszłam za ciosem i stwierdziłam, że co jakiś czas będę powracać do lektur z okresu dojrzewania. Udało mi się odnaleźć drugą książkę Siesickiej, jaką posiadam, co biorąc pod uwagę przeprowadzkę i mnóstwo pudeł, jest nie lada wyczynem. "Chwileczkę, Walerio…" to pozycja nietypowa, niedająca się ująć w żadne ramy czy schematy. Narratorką jest sama autorka, która przyjeżdża w góry, aby napisać książkę. Niespodziewanie pojawia się Waleria. Postać wymyślona do książki, ale równocześnie jakby prawdz...

Książka opowiada o pisarce w czasie, kiedy pisała tę książkę. Kiedy jedzie do pewnego miasta na urlop, w jej samochodzie pojawia się dziewczyna... tytułowa Waleria. Książka obrazuje problemy nastolatki ze znarkotyzowanym chłopakiem. Niestety, do końca nie wiadomo, czy to wyobraźnia autorki tak działa, czy bohaterka była naprawdę. Polecam, wciąga, choć można się rozczarować.

Padało w Zakopanem, kiedy pisałam tę książkę. Wiesz zresztą o tym, bo obydwie byłyście tam ze mną, Ty i Waleria. Dziś spotykamy się znowu, ale każda z nas ma już swoje własne życie. Ty – Czytelniczka, ja – autorka, Waleria...? Waleria nas łączy.

[Siedmioróg, 1993]