Dodany: 23.09.2017
|
Autor: il93
„Tadeusz Zubiński jest rasowym epikiem, przenoszącym czytelnika w przeszłość. Epokę, którą przedstawił w »Ogniu przy drodze«, stanowi burzliwy okres II wojny światowej. Akcja utworu rozgrywa się w okolicach Krzemieńca na pograniczu Wołynia i Podola, gdzie miały miejsce najbardziej krwawe i dramatyczne epizody sowieckiej i niemieckiej okupacji, Holokaust i rzeź Polaków, dokonana przez ukraińskich nacjonalistów.
Przy kreowaniu kresowego świata kielecki pisarz korzysta pełnymi garściami z dorobku poprzedników, którzy przed nim podejmowali złożoną problematykę wojny na Kresach, zwłaszcza: Buczkowskiego, Kuśniewicza, Odojewskiego i Turczyńskiego, Haupta. Uważni czytelnicy dostrzegą, jak uzupełnia ich wizje, rozwija epizodyczne wątki ich utworów, a nawet wprowadza bohaterów o znaczących, »literackich« nazwiskach. Tworzy, jak to nazywają znawcy literatury, »historyczne metapowieści«. Ostatnia wojna to nadal skarbnica atrakcyjnych historii, a znane wydarzenia można odczytać inaczej, uwzględniając złożone racje wszystkich ich uczestników. Kielecki pisarz także i w tej powieści jawi się w wybranej przez siebie roli kronikarza polskiej prowincji, oprowadzającego czytelników po startych z mapy miejscach, przypominającego ich dawno minione dzieje. Prezentuje przy okazji główne atuty swojego pisarstwa: nostalgiczną, drobiazgową rodzajowość wraz z językowym słuchem, pozwalającym mu wykreować bogatą i zróżnicowaną galerię postaci, odtworzyć ich zwyczaje, zachowania, zajęcia oraz w najdrobniejszych detalach zrekonstruować charakter egzotycznych, wielokulturowych miejsc, w których żyli. Pisze pięknym, poetyckim stylem refleksyjną prozę o nieśpiesznym rytmie i z malarskim temperamentem komponuje zapadające w pamięć obrazy i sytuacje”.
Magdalena Rabizo-Birek, adiunkt Uniwersytetu Rzeszowskiego, redaktor naczelna kwartalnika „Fraza”, krytyk, publikuje w „Twórczości”, „Kresach”, „Pograniczach”, „Odrze”, specjalizuje się literaturze kresowej, autorka między innymi pracy o pisarstwie Włodzimierza Odojewskiego pt. „Między mitem a historią – Twórczość Włodzimierza Odojewskiego”
„Beletrystyka najwyższej próby! Należy koniecznie wspomnieć o pięknym i bogatym języku powieści. Urzeka on niesamowitą plastyką obrazów i scen”.
Marcin Jabłoński
„Nie po raz pierwszy Zubiński z wprawą znamionującą największych mistrzów pędzla nakreślił słowem niepowtarzalny klimat postaci wkomponowanych w jakże barwną scenerię wnętrz i piękna natury”.
Krzysztof Bąkała
„Działalność Tadeusza Zubińskiego jako historyka i publicysty jest godna uwagi, wykazuje on dużą znajomość tematu”.
Prof. Raimo Pullat – Tallinn
„Mnie te utwory kojarzą się z takimi twórcami rosyjskiej literatury jak Turgieniew i Bunin (...) Natomiast u Zubińskiego fenomenalne jest to, że on ogarnia bardzo szeroką czasoprzestrzeń”.
Prof. Henryk Bereza
„Zubiński na szczęście w tym wielogłosie wypracował już własny sposób opowiadania, jak najbardziej warty uważnej lektury”.
Marek Włodarski
„Ktoś, kto śledzi twórczość Zubińskiego, wie, że tak jak Faulkner stworzył swoje hrabstwo, tak Zubiński – może o tym nie wiedząc – realizuje własny projekt pisarski – sagę »Wrzosowa«. Opisy przyrody są jedną z największych atrakcji prozy Zubińskiego, tworzą niezwykły klimat, poetycko-malarską atmosferę, duszno-dotykalną zmysłowość. Kategoria piękna niewątpliwie jest kategorią konstytuującą tę prozę, można się domyśleć, że Zubińskiemu zależy na pięknym pisaniu”.
Bohdan Zadura
Tadeusz Zubiński – ur. w 1953 w Suchedniowie, pisarz, tłumacz, krytyk, eseista, brat Inflancki Ảpsis, dwukrotny stypendysta MK, członek SPP, zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Świat Inflant”.
Autor książek: „Dotknięcie wieku” (1996), „Sprawiedliwy w Sodomie” (1996), „Odlot dzikich gęsi” (2001), „Nikodem Dyzma w Łyskowie” (2003), „Góry na niebie” (2005), „Ciche kraje” (2006), „Etniczne dziedzictwo Bałtów” (2007), „Wieża i inne opowiadania” (2007), „Burza pod lasem” (2007), „Wyspa Zaczarowana, celtyckie legendy i mity dawnej Irlandii” (2008), „Herder w Rydze i inne szkice bałtyckie” (2008). Jest laureatem m.in. Nagrody Fundacji im. Natalii Gall (1995), Nagrody Fundacji Kultury (2000) i Nagrody Konkursu Literackiego im. Stefana Żeromskiego (2003).
[Zysk i S-ka, 2010]