Książka: Lekcje chińskiego: Dzieci rewolucji kulturalnej i dzisiejsze Chiny

Jest rok 1980. John Pomfret, dwudziestojednoletni, zafascynowany Państwem Środka Amerykanin, przyjeżdża na studia do Chin. Jest to możliwe, bo kraj pod przywództwem Deng Xiaopinga właśnie zaczyna otwierać się na świat. John, pierwszy po czterdziestu latach izolacji od świata amerykański student w Chinach, chce żyć jak Chińczyk: decyduje się zamieszkać nie w akademiku dla cudzoziemców, ale dla miejscowych; stara się zrozumieć kraj, ludzi, kulturę. Próbuje zaprzyjaźnić się ze swoimi kolegami,...

Fascynację Dalekim Wschodem przeżywa wielu mieszkańców Zachodu; tylko niewielka cząstka z nich wychodzi w tej swojej pasji poza zgłębianie reportaży z tego kraju i jego literatury w przekładach, eksperymentowanie z jego kuchnią, a jeśli pozwalają na to środki finansowe – odbycie jednej czy dwóch wycieczek krajoznawczych. Z tych, którzy – tak jak młody Amerykanin John Pomfret – obierają język i kulturę Chin za przedmiot swoich studiów, też nie wszyscy mają sposobność poznać przedmiot swych zainte...

"Lekcje chińskiego" ukazują najnowszą historię Chin przez pryzmat losów piątki kolegów autora, który, jako jeden z pierwszych Amerykanów, studiował na początku lat 80. w Nankinie. Mieszkając w ciasnym pokoju w akademiku poznał on Chiny od strony, o jakiej cudzoziemcy zwykle nie mają pojęcia. Dwadzieścia lat później, już jako dziennikarz, wrócił, aby spotkać się ze swoimi kolegami i zobaczyć, jak po studiach potoczyło się ich życie.

Losy znajomych są pretekstem do opowiedzenia najnowszej, niezwykle burzliwej historii Chin, której towarzyszą przemiany ekonomiczne, polityczne, obyczajowe i mentalne na niespotykaną wcześniej skalę. Gdy w 1978 roku ponownie otwarto uniwersytety, dzieci rewolucji kulturalnej dostały się na studia, stając się pierwszym pokoleniem Chińczyków, które wzięło los w swoje ręce. Dziś są biznesmenami, członkami wszechmocnej partii komunistycznej albo, z powodu przekonań politycznych, musieli wyjechać za granicę.

Opisując życie "Książkowego idioty" Zhou, Małej Guan, Starego Wu, nieudolnego dysydenta Songa i partyjnego karierowicza "Wielkiego Blefiarza" Ye, autor opowiada o ich małych triumfach i porażkach oraz o tym, w jaki sposób Chińczycy jako jednostki, a także i społeczeństwo, radzą sobie z traumatyczną przeszłością oraz poruszają się w nowym świecie rządzonym przez dziwną mieszankę kapitalizmu i władzy komunistycznej. "Lekcje chińskiego" to głęboka i bardzo osobista analiza współczesnej historii Chin i sugestywny portret chińskiego społeczeństwa.


John Pomfret, urodzony w 1959 roku w Milwaukee, ukończył wydział studiów dalekowschodnich na Uniwersytecie Stanforda. Potem studiował w Chinach na Uniwersytecie Nankińskim oraz w Istitute of Southeast Asian Studies w Singapurze.

Pracował jako dziennikarz dla Associated Press w Nowym Yorku i w Chinach, gdzie, między innymi, zdawał relację z zajść na placu Tian'anmen. Po wydaleniu z Chin był reporterem wojennym w Bośni, Rwandzie, Zairze, Afganistanie, Sri Lance, Iraku i Iranie.

W latach 1998-2003 był szefem biura "Washington Post" w Pekinie. W 2003 roku zdobył dziennikarską Nagrodę Osborna Elliota, przyznawaną przez Asia Society za najlepszy materiał prasowy o tematyce azjatyckiej, a w 2007 roku - Shorenstein Prize, także za tekst poświęcony Azji. Obecnie jst redaktorem działu opinii "Outlook" w weekendowym wydaniu "Washington Post".

Biegle włada językiem mandaryńskim, posługuje się także francuskim, serbsko-chorwackim i japońskim. Mieszka pod Waszyngtonem z żoną Mei Zhang i dwójką dzieci.

[Wydawnictwo ushuaia.pl, 2010]