Książka: Samotność liczb pierwszych

„Samotność jest jak deszcz. Z morza powstaje, aby spotkać zmierzch; z równin niezmiernie szerokich, dalekich, w rozległe niebo nieustannie wrasta. Dopiero z nieba opada na miasta.”[1] Rilke widział samotność w deszczu. Paolo Giordano opowiada o niej językiem cyfr i równań. Matematyka to dziedzina bardzo ascetyczna – liczby nie są widowiskowe, nie dają się ująć w ozdobniki, niewiele w nich frywolności. A jednak tę samotność, która powstaje z morza, można odnaleźć w naukach ścisłych. „Ma...

„Liczby pierwsze dzielą się tylko przez 1 i przez siebie. Stoją na swoich miejscach w nieskończonym szeregu liczb naturalnych, ściśnięte, jak wszystkie, między dwiema innymi liczbami, ale mają w sobie coś, co różni je od innych. To liczby podejrzliwe i samotne”[1] Oboje nie mieli łatwego dzieciństwa – Alice Della Rocca musiała sprostać wymaganiom ojca – i uczestniczyć w zajęciach znienawidzonej szkółki narciarskiej. Wśród innych dzieci czuła się gorsza, wyobcowana, narty jej ciążyły. Z kolei ...

„Liczby pierwsze dzielą się tylko przez 1 i przez siebie. Stoją na swoich miejscach w nieskończonym szeregu liczb naturalnych, ściśnięte, jak wszystkie, między dwiema innymi liczbami, ale mają w sobie coś, co różni je od innych. To liczby podejrzliwe i samotne…”[1]. Nie potrafią być takimi, jak inne, „zwyczajne” liczby. A są wśród nich jeszcze takie bardziej niezwykłe, nazywane „bliźniaczymi”, które nie mogą ze sobą bezpośrednio sąsiadować, bo zawsze rozdzielone są liczbą parzystą. Takimi liczba...

Alice jest nieszczęśliwą dziewczynką. Ojciec, mecenas Della Rocca, zmusza ją, by uczestniczyła w zajęciach szkółki narciarskiej, tymczasem ona nie cierpi zimna, ma też problemy zdrowotne, często musi chodzić „na stronę”. Ta dolegliwość powoduje, że zajęcia na mroźnym powietrzu stają się dla niej udręką. Wciąż szuka odludnych miejsc, wciąż manewruje tak, by zostać z tyłu gromadki małych narciarzy, wciąż przeżywa katusze wstydu i lęku. Feralnego dnia Alice także odłączyła się od grupki dzieci. I w...

Dlaczego tak właśnie musi być...? Dlaczego liczby pierwsze są zawsze same, mimo że wokół siebie mają mnóstwo innych liczb...? Dlaczego liczby pierwsze bliźniacze nigdy nie znajdą drogi do siebie, mimo że są tuż obok...? Jak to się dzieje, że ludzie tak często stają się liczbami pierwszymi...? Tysiące pytań i tylko kilka odpowiedzi - oto, co odnajdziemy w książce Paola Giordana. Wspaniałej, niesamowitej, wzruszającej historii dwojga ludzi, których los skrzywdził w dzieciństwie, nie dając szansy n...

Książka opowiada historię dwojga młodych ludzi z problemami, którzy wciąż się do siebie przybliżają i oddalają. Alice w wielu 7 lat miała wypadek i cierpi na niedowład jednej nogi. W wyniku przeżytej traumy popada w anoreksję. Mattia jako mały chłopiec popełnił błąd, który będzie sobie wypominał do końca życia. Ma wielki talent do matematyki i jednocześnie wielkie problemy w kontaktach z ludźmi. Alice i Mattia spotykają się przypadkiem w szkole i zostają przyjaciółmi. Każde z nich czuje coś ...

Paolo Giordano (ur. 1982) ukończył fizykę na uniwersytecie w Turynie jako najlepszy student ze swojego rocznika, obecnie wykłada na tym wydziale. Współpracuje z Państwowym Instytutem Fizyki Nuklearnej oraz organizacją Lekarze bez Granic. Ten nietypowy fizyk, który w wolnych chwilach jest pisarzem, za swój debiut został wyróżniony wieloma prestiżowymi nagrodami, m.in. Premio Strega i Premio Campiello 2008, stał się też jednym z finalistów XVIII edycji konkursu o Nagrodę Włoskiego PEN Clubu. Jest najmłodszym spośród twórców, którym przyznano te wyróżnienia. Na podstawie książki powstał film (2010, reż. Saverio Costanzo), w którym główne role zagrali: Riccardo Scamarcio, Alba Rohrwacher oraz Isabella Rossellini.


"Książka jest refleksją o trudnościach życia młodych ludzi, przedstawionego w metaforze bliźniaczych liczb pierwszych, które - tak jak główni bohaterowie - są silnie ze sobą związane, a jednak zawsze rozłączone oddzielającą je liczbą parzystą".

z uzasadnienia werdyktu jury Premio Strega


"Powieść Paola Giordana to więcej niż sukces medialny. [...] Wykorzystać język matematyczny do przedstawienia motywu sobowtóra, sparodiować platoński obraz rozdzielonych połówek tęskniących za utraconą jednością - to, trzeba przyznać, oryginalne osiągnięcie młodego pisarza".

prof. Joanna Ugniewska, dwutygodnik.com.pl


"To przewrotny melodramat. Giordano opisał dziwną miłość, która właściwie na dobre się nie zaczęła i właśnie dlatego nigdy się nie skończy".

Juliusz Kurkiewicz, "Gazeta Wyborcza"


Piękna, wzruszająca książka o nieprzystawalności do świata zewnętrznego.

Siedmioletnia Alice ulega ciężkiemu wypadkowi. Nieco starszy Mattia ma upośledzoną umysłowo siostrę bliźniaczkę. Ich losy się splatają. Oboje ulegają sile wzajemnego przyciągania, ale nie potrafią wyrazić swych emocji. Mijają lata, a oni na przemian zbliżają się do siebie i oddalają. Są jak tytułowe liczby pierwsze - niektóre z nich, zwane bliźniaczymi, oddziela liczba parzysta, która nie pozwala im złączyć się naprawdę.

"Samotność liczb pierwszych" to opowieść o uczuciu niemożliwym, o przemocy psychicznej, trudności porozumienia się i poczuciu winy; historia gorzka, oszczędna w słowach, z empatią opisująca cierpienie, a jednocześnie - wciągająca i głęboka.


Bestsellerowa powieść; blisko dwa miliony sprzedanych egzemplarzy w Anglii, Niemczech, Hiszpanii, Holandii, Stanach Zjednoczonych, Francji i Portugalii. Książka przekładana na ponad trzydzieści języków.

[W.A.B, 2011]

Na pierwszym roku studiów Mattia dowiedział się, że wśród liczb pierwszych niektóre są jeszcze bardziej szczególne. Matematycy nazywają je liczbami pierwszymi bliźniaczymi. Są to pary liczb pierwszych, które ze sobą sąsiadują albo raczej prawie sąsiadują, bo między nimi stoi zawsze liczba parzysta, która nie pozwala im się stykać naprawdę. Liczby takie jak 11 i 13, 17 i 19, 41 i 43. Kto ma cierpliwość, by kontynuować liczenie, odkrywa, że liczby bliźniacze, im większe, tym są rzadsze. Natrafia n...