Książka: Jezioro osobliwości

"Jezioro osobliwości" – bodaj najpopularniejsza powieść Krystyny Siesickiej – rozpoczyna się, gdy Wiktor Soroko odwiedza w szpitalu poszkodowaną w wypadku Martę. Dziewczyna ma do ojczyma (z którym zazwyczaj była skonfliktowana) nietypową prośbę – chce, aby przeczytał jej pamiętniki. Skąd to osobliwe życzenie? I co takiego wydarzyło się nad jeziorem? Razem z Wiktorem czytamy zapiski głównej bohaterki. Marta otrzymuje niecodzienny list, w którym nieznany jej chłopak proponuje spotkanie. Zacieka...

Krystyna Siesicka, autorka książek dla młodzieży, na których wychowało się kilka pokoleń nastolatków w Polsce, w drugiej połowie lat 60. wydała "Zapałkę na zakręcie" i dzięki tej powieści stała się popularna. Jej książki w PRL-u biły rekordy popularności, do dzisiaj są klasyką polskiej literatury młodzieżowej. Pamiętam, jak sama zaczytywałam się jej powieściami. Przez długi czas nie zdawałam sobie sprawy, że Siesicka według IPN w okresie 1974-1989 współpracowała z SB pod pseudonimem "Krysta". An...

Książka jest wspaniałym wzorem. Główna bohaterka - Marta zakochuje się w Michale. Ale na ich drodze staje Patryk. Akcja toczy się w Warszawie, gdzie Marta przebywa w szpitalu. Daje swój brulion ojczymowi, Wiktorowi Soroce. Czytając jej pamiętnik przenosimy się do Nidzicy na obóz harcerski kierowany przez Michała. Książka pokazuje bardzo dużo. Od szpitala, przez spotkania z Patrykiem w taksówce i u niego w domu, wyjazd do Weroniki, aż do obozu, na którym nie powodzi jej się najlepiej z Michałe...

Ta książka zapadła mi szczegółowo w pamięci, ponieważ była pierwsza z serii powieści Krystyny Siesickiej. W ciekawy sposób przeplatają się w niej zdarzenia z przeszłości oraz teraźniejszości, co nadaje jej sens oraz niebanalność. Dla każdej nastolatki jest wzorowym obrazem dojrzałej pierwszej miłości i kłopotów z tym związanych. Uważam, że gdyby nie "JEZIORO OSOBLIWOŚCI", zakończyłabym przygodę z książkami K. S., a przecież są takie fantastyczne. Wiele poprzez nie zrozumiałam i do różnych spraw ...

Pewnie nie jestem jedyną osobą, która uważa, że książka ta jest najlepszym dziełem Siesickiej. We wspaniały sposób przedstawia problemy nastolatki, Marty. Pierwszy raz przeczytałam „Jezioro osobliwości” parę lat temu. Od tej pory przeczytałam ją już kilkakrotnie, mój egzemplarz dlatego właśnie jest już podniszczony. Polecam wszystkim dziewczynom tę książkę, niezależnie od tego, w jakim są wieku. Współzawodnictwo dwóch chłopców o serce Marty, perypetie na obozie harcerskim i wiele innych są ...

Książkę tę przeczytałam już parę lat temu. Została mi w pamięci jako najlepsza, jaką kiedykolwiek zdarzyło mi się mieć w ręku. Nie zmieniłam zdania na jej temat, ale zaczęłam ją bardziej rozumieć. Teraz mam 16 lat i wiele w moim życiu się zmieniło. Zrozumiałam wiele, choć wiem, że do dorosłości czeka mnie jeszcze długa droga. Polecam wszystkim przeczytanie tej książki, nie jeden raz, lecz powracanie do niej co jakiś czas. Zawiera wiele pouczających prawd i może komuś pomóc tak jak mnie. A ...

Przeczytałam tę książkę parę lat temu - było to w momencie, gdy stwierdziłam, że im więcej czytam książek Siesickiej, tym mniej mi się one podobają... Na szczęście "Jezioro osobliwości" okazało się świetną lekturą, z ciekawie zarysowaną fabułą (mam tutaj na myśli "pomieszanie" przeszłości z teraźniejszością). Temat może wydawać się banalny - mamy tutaj chłopaka i dziewczynę w rolach głównych i reszty już można się domyślić ;), a jednak Siesicka potrafi stworzyć jedyny w swoim rodzaju klimat, co ...

Muszę przyznać, że to najlepsza książka, jaką kiedykolwiek czytałam... Nie jest pierwsza jaką przeczytałam autorstwa Siesickiej i nie ostatnia, ale na razie uważam ją za najpiękniejszą... jest taka prawdziwa... czasem sama chciałabym znaleźć się w sytuacji głównej bohaterki... Naprawdę... polecam ją wszystkim wrażliwym dziewczynom... mnie ta lektura dała dużo do myślenia i dzięki niej zmieniłam swoje nastawienie do życia uczuciowego... teraz będę szukać chłopaka, który jest tak ciepły i opiekuńc...

Oto "Jezioro Osobliwości" - jedna z najchętniej czytanych przez młodzież książek Krystyny Siesickiej. Wielowątkowa zawieszona między warszawskim pejzażem ulic a harcerskimi namiotami pod Nidzicą o fabule zbudowanej na rodzinnych konfliktach i dziewczyńskich rozterkach dalekiej od wygładzonych treści.

Krystyna Siesicka mówi o niej:

"…kiedy pisałam »Jezioro Osobliwości« nie przypuszczałam, że ta książka stanie się aż tak popularna. A już na pewno kończąc ją nie sądziłam że Marta i Michał będą do mnie wracać. Przeciwnie, byłam pewna, że po ostatniej kropce rozstanę się z nimi na zawsze. A jednak do dziś myślę o moich bohaterach z zadumą zwłaszcza kiedy odpowiadam na Wasze - jakże często! - zadawane mi pytanie - I co się z nimi później stało…?"


Akapit Press poleca książki Krystyny Siesickiej, które ciągle wznawiamy, bo kolejni Czytelnicy szukają ich w księgarniach, i te dawne, i te ostatnie, tak bardzo współczesne.


[Wydawnictwo Akapit Press, 2016]

Bardzo stary egzemplarz "Jeziora osobliwości" dała mi kiedyś moja mama i pamiętam jak dziś, gdy pierwszy raz sięgnęłam do tej książki... historia zakochanej osiemnastolatki, zmagającej się z pierwszymi kłodami, jakie rzucił jej pod nogi los. Polecam gorąco każdej nastolatce (myślę, że tak do szesnastki trzeba pierwszy raz się z nią zetknąć, bo później wymagania co do "prawie romansu", tak to nazwę, idą w górę. "Jezioro" zachęciło mnie z całą pewnością do sięgnięcia po kolejne książki tej wspania...

"Jezioro osobliwości" poleciła mi koleżanka, która słynie z czytania do końca tylko niektórych książek. Wynikło dla mnie wtedy, że "Jezioro..." musi być naprawdę dobrą książką, bo koleżanka nie tylko ją przeczytała do końca, ale też wychwalała pod niebiosa autorkę i samą książkę... Rzeczywiście, książka mnie nie zawiodła, chociaż ja z reguły lubię czytać ;). Może dużo refleksji sprawiło, że chociaż mam 13 lat (6 klasa podstawówki, ostatnie 2 miesiące już), rozumiałam wszystkie posunięcia Mar...

"Czego on wiecznie chce od mojej szyi?" - pomyślałam w ostatecznym zniecierpliwieniu. - Więc jednak mnie kochasz! - powiedział Patryk i dopiero wtedy zrozumiałam, że moje przyjście tutaj ma dla niego zupełnie jednoznaczny sens. Wyrwałam mu się energicznie. - Nie wygłupiaj się! Patryk, ty myślisz, że po co ja tu przyszłam? - Jak to po co przyszłaś? Tylko jednego, uwierz, możesz szukać u mnie po nocy... - Och Patryk, za kogo ty mnie masz! Szukam u ciebie byle jakiego kąta, żeby się przespać d...