Książka: Pelagia i biały buldog

Dziewiętnastowieczna Rosja była niewątpliwie państwem bogatym, rozległym i coraz bardziej nowoczesnym. Na petersburskich i moskiewskich salonach w rytm najpopularniejszych melodii tamtych lat podrygiwali młodzi i starzy, bez wyjątku zamożni, Rosjanie ubrani według najświeższych trendów rodem z Europy Zachodniej - z francuskich oraz włoskich domów mody. Niekiedy domy wpływowych mieszczan zaszczycało swoją obecnością typowo kosmopolityczne towarzystwo - wzbogacone o Włochów, Francuzów, Brytyjczykó...

Pierwszy tom opowieści o detektywistycznej „karierze” mniszki Pelagii kazał się smakować. Brak w tej książce, oczekiwanego w typowych kryminałach, wartkiego toku akcji, ciągłych zwrotów i napięcia od pierwszej do ostatniej strony. W końcu jest to „Kryminał prowincjonalny” i życie tu, adekwatnie do tytułu, płynie wolno, wolniutko. Bo jak ma płynąć na XIX-wiecznym Zawołżu? Nie, książka nie jest nudna, ale, że tak powiem, właśnie niespieszna. Mimo że trup się ściele, mimo że obserwujemy ludzki...

"Pelagia i biały buldog" to moje pierwsze spotkanie z Borysem Akuninem. I od razu dodam, że udane. Powieść prowadzona jest w formie gawędy, autor co chwilę "opuszcza" swoich bohaterów i zwraca się do czytelnika, by objaśnić mu obecną sytuację lub pokazać scenerię. Niektórych czytelników może to nużyć, ale pasuje do nastroju powieści. W "Pelagii.." nie znajdziemy wypytywania świadków i zbierania dowodów (choć sama mniszka Pelagia nieraz myszkuje po podłodze). Akcja rozwija się i toczy powoli,...

Książka stanowi pierwszy tom nowego cyklu powieści sensacyjnych Borysa Akunina. Akcja rozgrywa się w niepowtarzalnej atmosferze XIX-wiecznego Zawołża, a bohaterką jest młoda mniszka Pelagia, której pasją jest... rozwiązywanie zagadek kryminalnych. Dzielnie jej w tym sekunduje sam władyka, biskup Mitrofaniusz.

Wszystko się zaczyna od listu ciotki biskupa, starej generałowej Tatiszczewej, utrzymującej, że ktoś dybie na życie jej ukochanych białych buldogów. Pelagia udaje się zatem do majątku generałowej, gdzie poznaje "miłych ludzi", których wszakże łączą zagadkowe powiązania. Wydaje się, że trwa ostra walka o spadek.

Wśród bohaterów dramatu jest też przybysz z Petersburga, inspektor Świętego Synodu, Bubiencow. Niektórzy dostrzegają w nim wcielenie Zła, ponieważ podczas jego pobytu w Zawołżsku dochodzi do morderstw i skandalu. Bezwzględny urzędnik stara się skompromitować biskupa, twierdząc, że na podległym mu terenie praktykuje się okrutne pogańskie obrzędy. Mitrofaniusz jednak nie zamierza oddać pola bez walki. Z pomocą spieszy mu Pelagia, a śledztwo, które rozpoczęła w majątku generałowej, prowadzi do nieoczekiwanych rozstrzygnięć także w sprawie Bubiencowa.

[Noir sur Blanc, 2004]