Książka: Nigdziebądź

"Nigdziebądź" - prosta historia. Prosta? Wszak ciągle zmienia się optyka czytelnika, co chwila inaczej postrzega postacie. Akcja jest tak szybka, że nie ma czasu przyzwyczaić się ani do miejsca, ani do sytuacji - nagły zwrot i już jesteśmy gdzie indziej (NigdzieIndziej). "Nigdziebądź" to powieść. Klasyfikowana jako fantasy. Humorystyczna fantasy. Humorystyczna i straszna urban fantasy. Czyta się szybciutko i bardzo wciąga. Prosty język. Wyraziste postacie. Prędkie zmiany akcji. Trochę stra...

Po przeczytaniu „Nigdziebądź” Londyn już nigdy nie będzie Wam wydawał się taki jak przedtem, co powinni mieć na uwadze zwłaszcza ci czytelnicy, którzy tam często bywają. Znajomość londyńskiego metra jest przydatna (aczkolwiek niekonieczna, wydawca umieścił na wewnętrznej stronie okładki małą mapkę metra, co bardzo mu się chwali), bo ważnym elementem fabuły są gry słów wykorzystujące nazwy stacji metra. Gaiman odkrywa przed swoimi czytelnikami Londyn Pod – podziemne miasto, zaludnione przez posta...

Głównym bohaterem dzieła jest zamieszkały w Londynie Richard Mayhew. Mężczyzna ten pracuje w dużej korporacji, wiedzie dość nudne ustabilizowane życie, w którym ważne miejsce zajmuje jego władcza narzeczona Jessica. Jego stabilna egzystencja ulega załamaniu, gdy pewnego wieczoru w drodze do ekskluzywnej restauracji spotyka tajemniczą młodą dziewczynę. Ze względu na fakt, iż jest ona poważnie ranna, decyduje się, na jej prośbę zabrać ją do swojego mieszkania, by tam udzielić jej pomocy i schronie...

Przed przeniesieniem się ze Szkocji do Londynu Richard Mayhew urządza przyjęcie pożegnalne dla znajomych. Nie bawi się zbyt dobrze, a szczerze powiedziawszy, wcale się nie bawi. Kiedy zaczyna odczuwać negatywne skutki wypitego w nadmiernej ilości alkoholu, siada na chodniku przed pubem. Przechodząca obok kobieta, myśląc, że jest bezdomny, wręcza mu monetę i udziela rady: „Uważaj na drzwi”. Richard ma jednak inne sprawy na żołądku, by przejmować się enigmatycznie brzmiącymi ostrzeżeniami. Trzy...

W "Nigdziebądź" mamy do czynienia z człowiekiem, który ma poukładane, spokojne, wręcz nudne życie. Praca, dom, narzeczona, znajomi. Szara, zwykła codzienność. I tak trwa aż do momentu, kiedy Richard Mayhews, bo tak brzmi imię i nazwisko głównego bohatera, postanawia pomóc nieznajomej dziewczynie. Dziewczynie, którą znajduje przy drodze w parku, a jej stan budzi w nim falę współczucia – młoda istota jest poważnie ranna, krwawi a jej ubranie przypomina stos brudnych szmat. Od tego momentu życie R...

Wyobraźcie sobie, że nazywacie się Richard Oliver Mayhew i od trzech lat mieszkacie w Londynie. Jeszcze w piątek rano macie wszystko: własne mieszkanie, dobrze płatną pracę, w miarę sensowne życie i praktyczną narzeczoną, która wyręcza was i sama kupuje sobie pierścionek zaręczynowy. Tylko pozazdrościć! Owa narzeczona, dajmy jej na imię Jessica, zabiera was wieczorem na uroczystą kolację ze swoim szefem. Toż to zaszczyt! Po drobnych trudnościach związanych z rezerwacją, ubiorem i ukochaną, wycho...

Dla mnie "Nigdziebądź" to w dużej części powieść o ŻYCIU ujęta w ramy fantasy i przesycona pomysłowością utalentowanego Neila Gaimana. Główny bohater - Richard Mayhew - jest zwykłym, normalnym facetem. Problem polega na tym, iż nie potrafi odnaleźć się w tej "normalności", co skrzętnie ukrywa zarówno przed całym światem, jak i przed samym sobą. JEGO ŻYCIE w Londynie Nad równoznaczne jest z lawirowaniem między domem a pracą, z przerwami na wypady do muzeów z narzeczoną, która ma hopla na tym p...

Z jednej strony było tak: no to to ja już znam - wędrówka Dorotki pomieszana z przygodami Alicji w Krainie Czarów, a z drugiej: jak mnie to oczarowało! I kiedy jakiś czas po przeczytaniu książki jechałam w tłoku dwupasmową jezdnią i nagle zobaczyłam na środku niej zawieruszoną nie wiadomo skąd miotłę, taką co się je robi z brzozowych gałązek, pomyślałam sobie: "czyżby?..." :)

Muszę przyznać, że pierwsze strony "Nigdziebądź" wertowałam z oporem. Gdy przemęczyłam pierwszą połowę, od drugiej nie mogłam się oderwać! Fabuła konstrukcją przypomina górkę: najpierw pod nią, potem z niej... Powieść opowiada o mężczyźnie, który przez czysty przypadek odkrywa zupełnie inny Londyn niż ten, w którym żył dotychczas... i przeżywa niesamowite chwile, którymi dzieli się z czytelnikiem, jak tylko może. Szybkie zwroty akcji, enigmatyczni bohaterowie. Po prostu Neil Gaiman. Neil G...

Reklamowana jako bardzo śmieszna (m.in.) książka Gaimana w rzeczywistości wydaje się być miejscami dość krwawą makabreską. Niemniej jednak sporo wybuchów niekontrolowanego śmiechu spotkało mnie podczas jej czytania. Historia młodego człowieka robiącego karierę w londyńskim City, a następnie przez zbieg okoliczności pozbawionego dotychczasowego życia jest zaprawdę ciekawa. Świat podziemnego Londynu, zhierarchizowanego, podzielonego na klany, lepszych i gorszych, pełnego przygód innego rodzaju niż...

„Nigdziebądź” to postmodernistyczna powieść o lojalności, miłości i odwadze, i sensie istnienia.

Richard Mayhew, główny bohater, prowadzi życie podobne do każdego z nas – pracuje w firmie, ma przyjaciół, a także piękną narzeczoną Jessikę, z którą planuje wspólną przyszłość. Jednak pewnego dnia jego dotychczasowe życie ulega diametralnej przemianie. Na ulicy spotyka ranną dziewczynę, której udziela pomocy – od tego momentu staje się mieszkańcem Londynu Pod, leżącego w kanałach i podziemnych przejściach Londynu Nad. Poprzez tę „małą” zmianę staje się niewidoczny dla normalnych ludzi. Nie mając zbyt wielkiego wyboru, Richard postanawia towarzyszyć Drzwi (bo tak ma na imię owa dziewczyna), która jest ścigana przez okrutnych morderców: Pana Croupa i Pana Vandemara. W międzyczasie dołącza do nich tajemnicza Łowczyni i jeszcze bardziej tajemniczy Markiz de Carabas. Razem postanawiają odnaleźć legendarnego anioła Islingtona, który jako jedyny może im pomóc: Richardowi wrócić do jego świata – Londynu Nad, a Drzwi odkryć sekret związany z tragiczną śmiercią całej jej rodziny. Książka ta niesie także dość smutne przesłanie na temat tego, jak życie potrafi być szare i monotonne w realnej rzeczywistości. Przeniesienie Richarda do nierzeczywistego świata jest dla niego ratunkiem przed nudą znajdującą się tuż za oknem.

[MAG, 2006]

Moje nastawienie do tej książki było raczej pozytywne. Dużo wcześniej słyszałam i czytałam nie tyle Gaimana, co o Gaimanie. Że niezwykle pomysłowy, że dowcipny, że pisarz wielkiej klasy. I z początku rzeczywiście wydawało się, że dobrze trafiłam. Powieść błyskotliwie napisana, z ironią, wzbudzającymi sympatię bohaterami (nawet tymi pełniącymi role czarnych charakterów), z niezwykle kreatywnie skonstruowanym światem przedstawionym. Pomysł na fabułę również interesujący dla mnie, czyli czytelnika....