Książka: Idź, zapytaj Alice

Autentyczny ponoć pamiętnik amerykańskiej nastolatki (której personalia na prośbę rodziny pozostawiono w tajemnicy) połyka się jednym tchem. Trudno tu mówić o dużej wartości literackiej tekstu – choć może oryginalny język autorki trochę podszlifowano – za to swoim dramatyzmem przewyższa on niejedną powieść, a chyba także i opublikowane już wcześniej w Polsce zbeletryzowane dokumenty poruszające ten sam problem („Pamiętnik narkomanki” Rosiek, „Piekło siedemnastolatki” Samson). Z ogromną ekspresją...

[ Uwaga - niniejszy tekst zdradza zakończenie książki ] Tak, to właśnie uczucie, jakie miałam podczas czytania tej książki. Ciary przechodzą. Wstrząsająca opowieść, która przecież dziś jest nam tak bliska. Uważam, że jakieś 80% osób po jej przeczytaniu nigdy nie sięgnie po narkotyki. Dziewczyna w moim wieku, z tzw. "dobrego domu", bierze narkotyk, tylko "dla jaj", dla zabawy, żeby spróbować. Po kilku miesiącach mieszka pod mostem, staje się dziwką, wszystko po to, by mieć na działkę. ...

Zdumiewający, prawdziwy zapis walki nastoletniej dziewczyny z kuszącym, choć śmiertelnie niebezpiecznym światem narkotyków jest wstrząsającym ostrzeżeniem przed plagą, która w tym stuleciu dotknęła większość społeczeństw. Napisany bezkompromisowym i szczerym językiem dziennik Alice prowokuje i zmusza do myślenia.

[Zysk i S-ka, 1999]