Dodany: 16.01.2009
|
Autor: Mantra
Książka należy do serii wydawniczej „Psychoanaliza współcześnie”. Przewidujemy w najbliższym czasie opublikowanie prac poświęconych m.in.: terapii dziecka, adolescencji, neuropsychoanalizie oraz innym pozycjom autorskim i tematycznym. „Nurt francuski”, który oddajemy w ręce Czytelnika, zawiera zarówno ciekawe artykuły współczesnych psychoanalityków (m.in. Salomona Resnika, Pérel Wilgowicz), jak i prace inspirowane psychoanalizą, na przykład teksty Stanisława Tomkiewicza.
Minęła właśnie 150. rocznica urodzin Zygmunta Freuda oraz ponad 100 lat od sformułowania przez niego praw i zależności dotyczących życia psychicznego. Przez ten czas zarówno teoria, jak technika były na świecie twórczo modyfikowane: ciągle pogłębia się rozumienie procesów intra- i interpsychicznych, a stale pojawiające się nowe zjawiska w psychopatologii wymuszają doskonalenie technik psychoterapeutycznych.
W Polsce okres faszyzmu i stalinizmu w oczywisty sposób zahamował rozwój dziedzin humanistycznych, w tym psychoanalizy. W minionym okresie psychoanaliza, podobnie jak inne nauki humanistyczne, była dziedziną zaniedbaną. Okres mody na psychoanalizę i jej przesadne powodzenie na Zachodzie mógł wpłynąć na karykaturalne postrzeganie istoty i rzeczywistej wartości psychoanalizy. Nadal funkcjonują stereotypy z filmów amerykańskich lub inne, na przykład o przestarzałej, przeseksualizowanej teorii Zygmunta Freuda, która miała rozsznurować gorset wiktoriański, lub też identyfikowanie psychoanalizy z tajemną wiedzą, biorącą we władanie psychiczne drugiego człowieka.
Dziś mamy już Polskie Towarzystwo Psychoanalityczne, które jest częścią strukturalną Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego, założonego przez Freuda w 1910 roku. Mamy Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychoanalitycznej, które jest częścią Europejskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej. Powstało wiele grup szkolących psychoterapeutów, niejednokrotnie inspirowanych psychoanalizą. Współcześnie psychoanaliza znajduje już swoje miejsce nie tylko jako technika klasyczna przy użyciu kozetki, ale ma szerokie zastosowanie w leczeniu zaburzeń dzieci, młodzieży, dorosłych oraz osób starszych w takich dziedzinach medycyny, jak psychiatria, pediatria, ginekologia, psychosomatyka. Postrzeganie leczonego człowieka jako jedności psychosomatycznej jest pomocne każdemu lekarzowi w jego codziennej praktyce.
Zaburzenia nerwowe i psychiczne stały się koszmarem współczesnej, racjonalnej cywilizacji. Jednakże koncerny farmaceutyczne nie mogą zaradzić wszystkiemu. Mogą zmniejszyć poziom cierpienia, ale nie mogą wpłynąć na zmianę psychiczną pacjenta w oparciu o relacje z drugim człowiekiem.
[MediPage, 2007]