Książka: Saszeńka

Historia Saszeńki i dramatyczne przeżycia jej dzieci ukazują zakłamanie polityki, łajdactwo, szykany i małość człowieka wobec systemu. Książka warta przeczytania, polecam. Opinia była wcześniej publikowana na innych stronach internetowych.

Spodziewałam się czegoś więcej po tej powieści i może właśnie dlatego nie podzielam ogólnych nad nią zachwytów. Owszem, jeśli ktoś ma ochotę na "lekkie czytadło dla pań", w którym prosto i barwnie (z naciskiem na "prosto") przedstawione są losy dwudziestowiecznej Rosji, to pewnie będzie usatysfakcjonowany. Jednak trzeba jasno powiedzieć, że książka do wielkich dokonań literackich nie należy, a porównywanie jej do wielkich epopei typu "Wojna i pokój", "Dzieci Arbatu", "Droga przez mękę" czy "Życi...

Demokracja... Jak to słowo pięknie brzmi. Jak... melodyjnie. Znając jego sens, można rozkoszować się dźwiękami układającymi się w pojęcie tak powszechne, że niemalże zapomniane. Ponieważ żyjemy w demokratycznym kraju od dłuższego już czasu, nie musimy się z tym oswajać, zapominamy, jak trzeba się z tego cieszyć. Albo inaczej: zapominamy, że bywało gorzej. O wiele, wiele gorzej. Moje pokolenie nie pamięta już, jak to było, kiedy było inaczej. Nie mam w pamięci zła, jakie ludzie potrafili wyrzą...

"Saszeńka" to opowieść o trzech pokoleniach kobiet rosyjskich: od czasów ostatniego cara, poprzez okres stalinowski, po dzisiejszą Moskwę z jej oligarchami, którzy dorobili się miliardowych fortun na ropie naftowej. Opowiada o lekkomyślnej miłości kobiety do mężczyzny i bezgranicznej miłości matki do dzieci, okrutnej śmierci i tajemnicach, które kryje przeszłość - o zwyczajnej rodzinie żyjącej w niezwykłych czasach. Jej osią jest szaleńczy romans, który trwa tylko kilkanaście dni, ale zmienia całe życie bohaterów. Jeszcze po dziesięcioleciach miłość trwa, ale trwa też nienawiść, cierpienie i przemoc.

Montefiore tworzy niezapomnianą postać kobiecą, której historia spina klamrą dzieje dwudziestowiecznej Rosji, i opowiada o dążeniu do prawdy w kraju, który pragnie zapomnieć o swojej mrocznej przeszłości. Główni bohaterowie książki to postacie fikcyjne, ale ich losy są oparte na prawdziwych historiach kobiet i dzieci należących do pokolenia Saszeńki.


"»Saszeńkę« czyta się jednym tchem. To powieść o frapującej intrydze, która ukazuje radości i nadzieje rosyjskich rodzin, rewolucję, grozę lat trzydziestych - i prowadzone przez najnowsze pokolenie poszukiwania w zamkniętych wcześniej archiwach KGB. Montefiore ma ogromną wiedzę o dziejach Rosji i umiał ją wykorzystać do stworzenia wspaniałej opowieści. Jeszcze długo po przeczytaniu książki trudno zapomnieć o tragedii głównej bohaterki".
Thomas Kenneally, autor "Listy Schindlera"

"Książka o misternie skonstruowanej, wartkiej akcji... tak prawdziwa i wzruszająca, że kiedy nad ranem skończyłam lekturę, miałam łzy w oczach".
Vanora Bennett, "The Times"

"To książka, od której nie sposób się oderwać, przedstawiająca autentyczny obraz Związku Radzieckiego za czasów Stalina, a swym epickim rozmachem i znakomicie narysowanymi postaciami przypomina powieści Tołstoja".
"Daily Mail"

[Magnum, 2008]