Książka: Carrie

Carrie White to jedna z tych osób, które bardzo wcześnie zostają obsadzone w roli społecznego wyrzutka. Być może przesądziło o tym to, że pierwszego dnia podstawówki upadła w szkolnej stołówce na kolana, by zgodnie z nakazem fanatycznie religijnej matki pomodlić się przed jedzeniem, ale prawdopodobnie nie chodziło o nic konkretnego – jak King zauważył w przedmowie dołączonej do mojego wydania, pewne dzieciaki po prostu emanują sygnałem: „nie zbliżaj się do mnie, jestem inna”. Carrie przez lata b...

Główną bohaterką powieści jest młoda dziewczyna, Carrie White. Wychowywana jest przez samotną matkę, fanatyczkę religijną, która za wszelką cenę chcę uchronić córkę przed grzechem. W szkole jest nielubiana, inni młodzi ludzie dokuczają jej. Wraz z pierwszą miesiączką, dziewczyna odkrywa w sobie moce telekinetyczne, może np. przesuwać przedmioty za pomocą myśli. Pewnego razu Carrie zostaje zaproszona na bal maturalny. Matka bohaterki jest przeciwna i nie chcę dopuścić córki do popełnienia grz...

Carrie White nie można nazwać zwykłą nastolatką. Wychowywana jest jedynie przez matkę - fanatyczkę religijną, która uważa za swój największy grzech poczęcie dziecka, a jej metody wychowawcze polegają na przemocy fizycznej, zamykaniu córki w komórce oraz wmawianiu jej, że jest nieczysta, grzeszna i słaba z powodu samego faktu bycia kobietą. Carrie nie ma łatwego życia - w domu terroryzowana przez matkę, w szkole okrutnie wyśmiewana i dręczona przez rówieśników. Gdy w dniu osiągnięcia dojrzałości ...

"Carrie" to powieść o dorastającej dziewczynie, która znacznie różni się od swoich rówieśników. Dzieje się tak gdyż jej matka to fanatyczka religijna. Jednak jej wiarę można uznać za co najmniej dziwną. Matka każe Carrie modlić się prawie cały czas. Stosuje również dziwną karę wobec córki - zamykanie w ciasnym pomieszczeniu. Po kilku ośmieszających wydarzeniach, Carrie mści się na szkolnych kolegach i koleżankach oraz na matce. Bardzo polecam tę książkę, mimo że nie jest napisana aż tak dobrz...

Jest to pierwsza książka Kinga, którą on sam uważa za swoje najgorsze dzieło. Opowiada historię młodej dziewczyny, u której przy pierwszej menstruacji uaktywniają się zdolności parapsychiczne. Carrie zawsze była wyśmiewana przez otoczenie - teraz ma szansę się odegrać... Książka jest dobra, oparta na ciekawym pomyśle, aczkolwiek trochę przeszkadzają "wtrącenia" w formie wycinków z gazet - uprzedzają wydarzenia.

Ta recenzja nie jest obszerna z kilku powodów, m.in. dlatego, że "Carrie" jest krótka, ale też dlatego, że nie jest wybitnym dziełem Stephena Kinga, i nie ma zbytnio o czym pisać. Sam Stephen King uważa "Carrie" za najgorszą ze swoich książek. Widać mamy podobne gusty. Powieść opowiada o nastolatce, która ma problemy z akceptacją wśród rówieśników. Jej ojciec nie żyje, a matka jest fanatyczką religijną. Carrie nie jest jednak zwykłą nastolatką, ona jest inna, ma zdolności psychokinetyczne, k...

Główną bohaterką książki jest szesnastoletnia dziewczyna o imieniu Carrie. Jest osobą niesmiałą, wyśmiewaną przez innych, pełną kompleksów. Jej matka, zagorzała fanatyczka religijna, cały czas kontroluje jej życie. Carrie nienawidzi jej. Z tej nienawiści rodzi się zdolność przesuwania przedmiotów lub ich zatrzymywania. Pewnego dnia Carrie postanawia sprzeciwić się nakazom matki. Idzie na bal. Tu zostaje upokorzona. Rozpoczyna się horror!!! Niestety, książka jest dość marna. Bardzo przewid...

"Carrie" to pierwsza powieść Stephena Kinga. Opowiada o nastolatce, która różni się od swoich rówieśników. Różni się zachowaniem, które niestety zawdzięcza swojej matce - fanatyczce religijnej; ale także jeszcze czymś: dziewczyna posiada zdolności telekinetyczne, które zaczynają się ujawniać. Pewnego dnia Carrie postanawia sprzeciwić się matce... Niestety pada ofiarą okrutnego żartu kolegów i wybucha w miasteczku piekło. "Carrie" jest niesamowicie wciągająca. Jest napisana w ciekawym stylu...

Sądzę, że jest to świetna powieść, z której wieje grozą, mimo że bohaterką jest dziewczyna, której raczej należałoby współczuć. Obdarzenie potężną mocą telekinezy nastolatki musi zaowocować tak charakterystycznym dla Kinga złowieszczym, niepokojacym nastrojem, utrzymującym się aż do ostatniej strony. Książka naprawdę warta przeczytania, gorąco polecam...:)

Carrie White jest inna niż jej rówieśnicy. Nie chodzi na prywatki, nie interesują się nią chłopcy, stanowi obiekt kpin i docinków. Matka - religijna fanatyczka - za wszelką cenę usiłuje uchronić ją przed grzechem. Pewnego razu Carrie się jednak buntuje i idzie na szkolny bal. Gdy tam pada ofiarą okrutnego żartu, rozpętuje się piekło... dziewczyna jest telekinetą o olbrzymiej mocy, której postanawia użyć, by zemścić się na prześladowcach. Ci, którzy ją dręczyli, gorzko tego pożałują.

[Prószyński i S-ka, 2004]

Jest to pierwsza powieść Stephena Kinga oraz pierwsza autorstwa tego pisarza, którą przeczytałem. "Carrie" nie zaczyna się ciekawie. W zasadzie większość książki to nudne wydarzenia, które mają charakter raczej dramatu aniżeli horroru. Przyznaję: końcowa część jest już ciekawa. Nie będę zdradzał zakończenia. Jednak fanów Stephena K. zachęcam do lektury tej powieści i poznania historii o dziewczynie, która stała się celem ataków swych rówieśników. Jest na tyle krótka, że można ją szybko przeczyta...

„Carrie” to moja pierwsza książka Kinga, ale na pewno nie ostatnia. Opowiada o dziewczynce posiadającej nietypową zdolność telekinezy. Temat poruszony przez Kinga jest intrygujący, a tym samym wciągający. Czytając „Carrie” ma się uczucie, jakby była swoistym reportażem z wydarzeń rozgrywających się w małym miasteczku, aż chce się uwierzyć w fikcję literacką. Dla mnie jest zachętą do poznawania dalszej twórczości Stephena Kinga. Książka budzi skrajne uczucia, od współczucia dla głównej bohaterki ...

Muszę przyznać, że książkę czytało mi się dosyć łatwo, zmuszać się do niej nie musiałam, jednak według mnie, zdecydowany tutaj przerost formy nad treścią. Co prawda podobała mi się obecność wtrąceń, wycinki z gazet i wypowiedzi innych osób, przez cały utwór podnosiły grozę i chyba właściwie one tworzyły klimat tajemniczości, ale według mnie scena końcowa nie dorównywała całości, odniosłam wrażenie, że autor przez cały czas tworzył i kroił intrygującą fabułę, by w końcowej fazie stracić wątek i p...