Jan Paweł II o Ofierze Mszy Św.:
"Kochajcie Jezusa obecnego w Eucharystii. Jest On obecny w sposób ofiarniczy we Mszy Św., która ponawia Ofiarę Krzyża. Pójść na Mszę Św., to znaczy pójść na Kalwarię, by spotkać się z Nim, naszym Odkupicielem" (18 XI 1978).
"W liturgii Chrystus przemawia z mocą przede wszystkim o swej Ofierze" (19 XI 1978).
"Misterium eucharystyczne, odłączone od właściwej sobie natury ofiarniczej i sakramentalnej, po prostu przestaj nim być" (List Dominicae Cenae s. 8).
"Eucharystia jest przede wszystkim Ofiarą, Ofiarą odkupienia i, jednocześnie, Ofiarą Nowego Przymierza (...). Ofiara dzisiejsza (...) jest tą samą, którą kiedyś złożyło Jednorodzone Wcielone Słowo, pochodzi od Niego (dzisiaj podobnie jak wtedy), będąc identyczną i jedyną ofiarą. Dlatego też przez uobecnienie tej jedynej Ofiary naszego zbawienia człowiek i świat zostają pojednani z Bogiem dzięki paschalnej nowości Odkupenia" (List Dominicae Cenae s. 9).
"Eucharystia (...) jest sakramentem Jego Ciała i Jego Krwi, którą On sam złożył w ofierze raz na zawsze (Ef 9, 26-28), aby nas uwolnić od grzechu i od śmierci, i który powierzył swemu Kościołowi, aby składał tę Jego własną ofiarę pod postacią chleba i wina i karmił nią do końca świata swoich wiernych, to jest nas zgromadzonych dookoła ołtarza. Eucharystia jest więc Ofiarą w najwyższym tego słowa znaczeniu, Ofiarą samego Chrystusa na krzyżu, mocą której przyjmujemy samego Chrystusa, całego Chrystusa, Boga i Człowieka" (9 I 1983).
"To prawda, że Ofiara złożona na Kalwarii wystarczyła, by wyjednać dla ludzkości wszystkie łaski zbawienia; Ofiara [Mszy Św.] to nic innego, jak zebranie jej owoców. Lecz Chrystus postanowił, by Jego Ofiara wciąż się uobecniała dla jednoczenia wspólnoty chrześcijańskiej. W każdej Mszy Św. Kościół włącza się w Ofiarę swego Pana, a chrześcijanie są ofiarą Chrystusa i Ofiarą Kościoła, dzięki czemu Chrystus włącza Kościół do swojej Ofiary" (1 VI 1983).
[Maria Vincit, 2006]